ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ – ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ 13ο ΤΑΚΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΩΝ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ
Α. Η διεθνής κατάσταση και η επίδραση της στο Μέλλον της Ευρώπης
Τον τελευταίο καιρό στα μάτια όλων των πολιτών, Ελλάδας, Ευρώπης και όλου του κόσμου, ξετυλίγονται τα αδιέξοδα της οικονομικής πολιτικής που άσκησαν, τα ιερατεία της Ευρώπης και των ΗΠΑ. Εξελίσσεται ένας τρίτος παγκόσμιος πόλεμος με οικονομικά μέσα. Η ασύμμετρη παγκοσμιοποίηση με τη συσσώρευση του πλούτου σε βάρος των λαών του κόσμου στη βάση του ανταγωνισμού της χαμηλής αξίας της εργατικής δύναμης οδήγησε στα εξής:
α) Το 1% του πληθυσμού ιδιοποιείται το 50% του παγκόσμιου πλούτου. Το κυκλοφορούν χρήμα είναι 10πλάσιο του παγκόσμιου ΑΕΠ (800 τρις δολ. σε σχέση με 80 τρις δολ. το παγκόσμιο ΑΕΠ). Το παγκόσμιο χρέος είναι τριπλάσιο του παγκόσμιου ΑΕΠ ( 250 τρις δολ.). Το κέρδος εξάγεται από τον “τζόγο” και όχι από τη παραγωγή.
β) Η απληστία της ολιγαρχίας του χρήματος καταφαίνεται από τα στοιχεία των New York Times στη δεκαετία του 1990, όπου το 1% των Αμερικανών προσποριζόταν το 45% της αύξησης του παγκόσμιου ΑΕΠ κατά την οκταετία του Μπους (2000-2008), το 45% έγινε 65% και στην οκταετία του Ομπάμα (2008-2016) εκτοξεύτηκε στο 93%.
Η ανισοκατανομή του πλούτου έχει προσλάβει τρομακτικές διαστάσεις, καθώς επίσης η επίθεση της χωρίς ελέγχους παγκοσμιοποίησης με την επιβολή των διατλαντικών συμφωνιών (TTIP-CETA-TiSA) όπου θα κυριαρχεί το δίκαιο της επιχείρησης και όχι το εθνικό δίκαιο.
Αυτές οι επιλογές οδήγησαν σε αποβιομηχάνιση των ανεπτυγμένων χωρών με επίπτωση τόσο την διάλυση της εγχώριας αστικής και μεσαίας τάξης , όσο και την αποδόμηση του κοινωνικού κράτους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, το σύστημα έχασε τις σταθερές κοινωνικό-οικονομικές δυνάμεις που το στήριζαν μέσω της μείωσης των μισθών, της αύξηση της ανεργίας σε αρκετές χώρες και της εξαθλίωσης των εργαζομένων, ενώ το μεταναστευτικό πρόβλημα οξύνεται διαρκώς. Όλες αυτές οι παράμετροι ανατρέπουν τις σταθερές του βίου των λαών του Δυτικού κόσμου, των δικαιωμάτων και της ποιότητας ζωής τους, ως αποτέλεσμα μακρόχρονων κοινωνικών κατακτήσεων.
Β. Η εμπειρία του κυβερνητικού συνασπισμού με τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ
Πέρασαν δύο χρόνια από το συνέδριο των ΟΠ, στο οποίο αποφασίστηκε η συμπόρευσή μας με τον ΣΥΡΙΖΑ, η οποία προέκυψε, κυρίως ως αποτέλεσμα της σχεδόν κοινής παραδοχής, ότι η χώρα έπρεπε να αλλάξει πορεία . Η συμμετοχή μας στις βουλευτικές εκλογές του 2015 μπορεί να χαρακτηριστεί ως αρκετά αξιοπρεπής με ικανοποιητική συλλογή ψήφων που είχε ως αποτέλεσμα την εκλογή βουλευτή και την αξιοποίηση του τότε συντονιστή της ΕΓ σε υπουργική θέση. Είχε προηγηθεί η αποτυχία των Ο.Π. στις ευρωεκλογές του 2014, ενώ υπήρχε μια καλή παρουσία στις αυτοδιοικητικές εκλογές (εκλογή πρώτου πράσινου δημάρχου, επιτυχία συνδυασμών που υποστηρίξαμε και εκλογή αρκετών πράσινων αυτοδιοικητικών).
Στο 13ο Τακτικό συνέδριό μας αναμετριόμαστε με την ιστορία της Πολιτικής Οικολογίας στην Ελλάδα. Στις πολιτικές εμπειρίες των Οικολόγων Εναλλακτικών έρχεται να προστεθεί η κοινοβουλευτική μας δράση, η συμμετοχή στο εκτελεστικό κομμάτι της εξουσίας, οι θέσεις ευθύνης μελών και στελεχών μας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και σε πολιτικές θέσεις στον δημόσιο τομέα.
Η εποχή της νεότητας και της αγνότητας ίσως έχει παρέλθει και τώρα βιώνουμε μια φάση που θα καθορίσει το εάν θα επιδιώξουμε να ανακτήσουμε το δυναμισμό μας για να αποκτήσουμε και πάλι το δικό μας ακροατήριο ή θα παρακολουθούμε αμέτοχοι μια πορεία πολιτικής μας εξαΰλωσης.
Από τον Ιανουάριο του 2015 έχει παρέλθει το απαραίτητο χρονικό διάστημα, ώστε να μπορούμε να κάνουμε μια αποτίμηση των δικών μας δράσεων, επιτυχιών και αποτυχιών. Το ίδιο ισχύει και για τη συνεργασία μας με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Στα θετικά της πολιτικής μας παρουσίας στην κυβέρνηση είναι η οι πολιτικές μας στα απορρίμματα, στα δάση, στην κοινωνική οικονομία. Είναι επίσης οι γενικότερες επιλογές της κυβέρνησης στη σωστή κατεύθυνση μας χαροποιούν και μας ικανοποιούν, όπως σε θέματα δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων, σ’ αυτά των προσφύγων και μεταναστών, στα βήματα για πάταξη της φοροδιαφυγής και στην καταστολή της διαφθοράς τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.
Θεωρούμε, ότι τα δύο μέλη μας που μας εκπροσώπησαν στη βουλή και στην κυβέρνηση κατέβαλαν μια μεγάλη προσπάθεια, ώστε να προωθηθούν αρκετά θέματα με βάση τις αρχές της πολιτικής οικολογίας. Οι εκλεγμένοι μας έκαναν έργο τις θέσεις μας όσο καλύτερα μπορούσαν, όντας οι φορείς της πολιτικής οικολογίας στην κυβέρνηση και το κοινοβούλιο. Παράλληλα, μέλη μας που ανέλαβαν θέσεις ευθύνης στον κυβερνητικό μηχανισμό μπόλιασαν τις κυβερνητικές επιλογές με τις πολιτικές μας θέσεις. Το κόμμα στάθηκε εποικοδομητικά και κριτικά, όπου αυτό χρειάστηκε, δίνοντας περαιτέρω ώθηση στην υιοθέτηση και εφαρμογή πολιτικών μας, προωθώντας παράλληλα τις θέσεις μας σε κομματικό και κυβερνητικό επίπεδο.
Γνωρίζαμε εκ των προτέρων, ότι η διαδρομή θα είναι δύσκολη, με πολλά εμπόδια και δύσκολες καμπές. Δεν φοβηθήκαμε και σταθήκαμε στο ύψος των περιστάσεων κοιτάζοντας μπροστά χωρίς φόβο αλλά με πάθος. Το 2017 μας βρίσκει με σημαντική ποσότητα και ποιότητα πολιτικού έργου στις αποσκευές μας και με σημαντικότατες καινούργιες προκλήσεις μπροστά μας.
Αποδείξαμε ότι οι Οικολόγοι Πράσινοι ούτε απορροφούνται ούτε αφομοιώνονται Οι Ο κόσμος έμαθε την ύπαρξη μας, αναγνώρισε τον λόγο μας και εκτίμησε τις θέσεις μας. Φάνηκε ξεκάθαρα, ότι οι ΟΠ ξέρουν να χειρίζονται καταστάσεις και να προτείνουν βέλτιστες λύσεις. Έγιναν σημαντικές παρεμβάσεις σε σειρά θεμάτων, κάποιες εκ των οποίων αποδείχθηκαν καθοριστικές, όπως π.χ. το νερό, η κοινωνική οικονομία, η διαχείριση αποβλήτων και πολλά άλλα. Χάσαμε, όμως, και μάχες όπως το εμβληματικό για εμάς, αλλά δυστυχώς όχι για την κοινωνία, Ελληνικό, η Μονή Τοπλού.
Φυσικά, εφόσον συμμετέχουμε σε μια συμμαχική κυβέρνηση επωμιζόμαστε και το μερίδιο ευθύνης των πράξεών μας και γνωρίζουμε ότι θα γίνονται συμβιβασμοί
Επωμιζόμαστε το βάρος αρνητικών κυβερνητικών πολιτικών σε ζητήματα που οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε διαφορετικές θέσεις, όπως στο Ελληνικό, στον Ερημίτη, στις Σκουριές, στον λιγνίτη και στις εξορύξεις υδρογονανθράκων, στην καθυστέρηση καθιέρωσης διαχωρισμού εκκλησίας -κράτους. Συμβιβαστήκαμε, από την ανάγκη μη κατάρρευσης, με μνημονιακές πολιτικές, ενώ ξέρουμε πως είναι σκληρές για την κοινωνία μας, ενώ οι κυρίαρχοι οικονομικοί κύκλοι, την επιδιωκόμενη ανάπτυξη προσπαθούν να την περάσουν μέσω φτωχοποίησης των εργαζομένων και ιδιοποίηση της δημοσίας περιουσίας από πολυεθνικές επιχειρήσεις. Αυτή η αναμενόμενη και πολυπόθητη «ανάπτυξη» πόρρω απέχει από τις ιδεολογικές μας αναφορές περί βιωσιμότητας, αποανάπτυξης και λιτής ευημερίας.
Γ. Οι σχέσεις μας με τον ΣΥΡΙΖΑ
Το συνέδριο των Οικολόγων Πράσινων εκτιμά ότι ο απολογισμός της μέχρι τώρα συνεργασίας μας με τον ΣΥΡΙΖΑ έχει τις θετικές του πλευρές και τις αρνητικές του. Ως συνεργαζόμενο κόμμα θα θέλαμε συνεννόηση πριν τις σημαντικές αποφάσεις, όπως την απλή αναλογική, την αναθεώρηση του συντάγματος κλπ.
Οι σχέσεις μας με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν σχέσεις ισότιμων συνεργατών, αλλά σχέσεις ανισότιμες. Και αν γι’ αυτό, την ευθύνη κυρίως φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν είμαστε αμέτοχοι και εμείς ως κόμμα με τις αδυναμίες μας. Γνωρίζουμε ότι η στρατηγική της οικολογίας δεν συμπίπτει με την κυβερνητική πολιτική και προφανώς δεν έχει ακόμη αφομοιωθεί και υιοθετηθεί από την πλειοψηφία της κοινωνίας . Η παραγωγική ανασυγκρότηση για μας σημαίνει ήπιες, μικρού μεγέθους και αειφόρες παρεμβάσεις, βιολογικές καλλιέργειες, έμφαση στην κυκλική οικονομία και προώθηση νέων σχέσεων του ανθρώπου με το περιβάλλον. Στη σύγκρουση εργασίας-φύσης τόσο η φιλελεύθερη όσο και η «αριστερή» ανάπτυξη δεν προσεγγίζουν το ζήτημα οικολογικά αλλά αναπτυξιακά.
Οι σχέσεις μεταξύ δύο κομμάτων εταίρων πρέπει να διέπεται από σαφήνεια και εμπιστοσύνη. Το γεγονός, ότι σε αντίθεση με τους άλλους κυβερνητικούς εταίρους, με τους οποίους υπήρξε σαφής καθορισμός πεδίων αποκλειστικής κυβερνητικής ευθύνης (για τους ΑΝΕΛ η εθνική άμυνα κι ο τουρισμός και για την κίνηση «Πράττω» η εξωτερική πολιτική και η δημόσια ασφάλεια), στην περίπτωση του κυβερνητικού εταίρου των ΟΠ δεν συνέβη το ίδιο.
Τα επόμενα βήματα των Οικολόγων Πράσινων
Η χώρα μας βρίσκεται σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη καμπή. Τα εσωτερικά προβλήματα, η διεθνής αστάθεια, οι πόλεμοι στη γειτονιά μας, ο επανακαθορισμός των πολιτικών από μεγάλες δυνάμεις όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και οι ΗΠΑ, οι συνομιλίες για το μέλλον της Κύπρου και οι ενεργειακοί σχεδιασμοί των επόμενων δεκαετιών είναι κάποια τμήματα ενός εύθραυστου παζλ.
Κανένας μας μέσα στους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ δεν επιθυμεί την πυροδότηση μιας πολιτικής κρίσης στη μέση μιας πορείας σταθεροποίησης και ανάκαμψης. Ωστόσο, ως πολιτικός φορέας οφείλουμε να εξετάζουμε τα συν και τα πλην της συγκυβέρνησης και να κάνουμε διορθωτικές κινήσεις. Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε ευθύνη μέσα από την συνεργασία να προωθήσουμε τις πολιτικές της βιωσιμότητας και προστασίας της φύσης και να διατηρήσουμε τα οικολογικά ερείσματα στην κοινωνία.
Μέσα στο παραπάνω πολιτικό πλαίσιο το συνέδριό μας
- Καλεί την νέα Εκτελεστική Γραμματεία να δρομολογήσει άμεσα συνάντηση της νέας ΕΓ με το αντίστοιχο ανώτατο όργανο του ΣΥΡΙΖΑ, όπου θα επιδιωχθεί ο επανακαθορισμός των σχέσεων των δύο κομμάτων με τα νέα δεδομένα και η δημοσιοποίηση ενός κειμένου που θα αποκρυσταλλώνει αυτές τις σχέσεις σε όλα τα επίπεδα. Ο στρατηγικός σχεδιασμός οφείλει να αποτελεί μέρος αυτού του κειμένου.
- Ξεκαθαρίζει ότι οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν ταυτίζουμε την πολιτική μας δράση με οφίκια και καρέκλες. Οι δύο βουλευτές μας είναι η αντανάκλαση των πολιτικών μας δυνάμεων στην κοινωνία.
- Δηλώνει ότι στους Οικολόγους Πράσινους καμία συνεργασία δεν αποτελεί μονόδρομο: στις επόμενες εθνικές εκλογές θα επανακαθορίσουμε την στάση μας και τον τρόπο που θα κατέλθουμε, συνεργαζόμενοι με άλλα κόμματα ή αυτόνομοι.
- Καλεί τους Οικολόγους Πράσινους βουλευτές που συμμετέχουν στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ να δυναμώσουν και να κάνουν πιο διακριτή συμμετοχή τους στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ και στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες.