Το πύρινο μέτωπο της Αυστραλίας

Από τον Νίκο Πουτσιάκα, Μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας των Οικολόγων ΠΡΑΣΙΝΩΝ

Τα τελευταία χρόνια ήρθαμε αντιμέτωποι με πρωτόγνωρα κλιματικά φαινόμενα και τρομακτικές πύρινες καταστροφές σε όλη την υφήλιο, σε μη αναμενόμενες περιοχές, όπως στη Βόρεια Ευρώπη, τη Σιβηρία και την Ασία, αλλά και σε περιοχές με πιο συχνές καταστροφές από πυρκαγιές, όπως η Μεσόγειος. Η περίπτωση της Αυστραλίας είναι πραγματικά ασύλληπτων διαστάσεων. Πάνω από 8 εκατομμύρια εκτάρια -δηλαδή μία έκταση μεγαλύτερη της Αυστρίας- καταστράφηκαν από την πύρινη λαίλαπα. Ένα δισεκατομμύριο ζώα κάηκαν (θηλαστικά, πτηνά και ερπετά), χωρίς να συμπεριλαμβάνονται οι επικονιαστές, με ανυπολόγιστη επίπτωση στη βιοποικιλότητα.

Αξίζει, όμως, να σημειωθεί, ότι αυτή η παρατεταμένη πυρκαγιά προκάλεσε επίσης τραγικές συνέπειες στους ανθρώπους. Πλην των θυμάτων, εκατοντάδες χιλιάδες άτομα αναγκάστηκαν να μετακινηθούν προς άλλες περιοχές. Το κόστος των υλικών ζημιών ήταν άνω των 480 εκατομμυρίων ευρώ, με τεράστιες εκπομπές CO2 και την Καμπέρα να αποτελεί την πιο τοξική πόλη. Ενδεικτικά,  καπνοί και στάχτη έφτασαν στη Νέα Ζηλανδία, ενώ ο κίνδυνος και για το λιώσιμο των πάγων είναι πλέον προφανής. Το μέγεθος της πύρινης καταστροφής είναι σχεδόν τετραπλάσιο του Αμαζονίου και οι βλάβες στην βιοποικιλότητα ανυπολόγιστες.

Η σύνδεση των παραπάνω περιστατικών με την κλιματική κρίση και την υπερθέρμανση του πλανήτη είναι πασιφανής. Από το 1910 υπήρξε αύξηση μεγαλύτερη του 1 °C. Πέρυσι, η Αυστραλία γνώρισε το πιο θερμό καλοκαίρι με τις θερμοκρασίες να αγγίζουν τους 50 °C στα προάστια του Σύδνεϋ.

Στη χώρα που γεννήθηκαν οι πρώτες πράσινες κομματικές κινήσεις δεν επικράτησε, δυστυχώς, η οικολογική συνείδηση. Φαίνεται ότι η αποικιοκρατική αντίληψη συνεχίζει την κυριαρχία της με μόνη έγνοια το κέρδος. Η χρήση και διάθεση ορυκτών καυσίμων, -πρώτη χώρα εξαγωγέας άνθρακα και υγροποιημένου φυσικού αερίου- παραμένει αλόγιστη, γεγονός που οδηγεί σταδιακά στην εξάντληση των βασικών πόρων, όπως το νερό.

Δημοσιεύματα που αναφέρουν την πρόθεση της Αυστραλιανής Κυβέρνησης να θανατώνει δεκάδες χιλιάδες καμήλες, που αποτελούν πλέον σπάνιο είδος, επειδή καταναλώνουν υπερβολικές ποσότητες νερού, ελπίζουμε να μην ισχύουν. Το ίδιο σπάνιο είδος, όμως, συνεχίζει βεβαίως  να επιφέρει κέρδη για τις εταιρείες εμφιάλωσης που εξασφαλίζουν άδειες εξαγωγής  στην Κίνα.

Ευχόμαστε να επουλώσει το ταχύτερο τις πληγές της η Αυστραλία, αλλά και να αντιληφθεί σύντομα η Κυβέρνησή της τον λανθασμένο δρόμο που ακολουθεί.