Παγκόσμια διακυβέρνηση και κορονοϊός

Άρθρο του Ηλία Γιαννίρη που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών

Σε ένα εξαιρετικής διεισδυτικότητας άρθρο με τίτλο «Global Capitalism, “World Government” and the Corona Crisis» ο  Prof Michel Chossudovsky[1] αναλύει τις γεωπολιτικές επιδιώξεις των κυρίαρχων ισχυρών οικονομικών συμφερόντων, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, τα οποία εργάζονται με όρους κοινωνικής μηχανικής και χρησιμοποιούν  την επιχείρηση «κορονοϊός» και στόχο την παγκόσμια διακυβέρνηση[2].

Ο συγγραφέας περιγράφει τρία στάδια:

1. Εμπορικός πόλεμος ενάντια στην Κίνα (31 Γενάρη).
2. Χρηματοοικονομική συντριβή του χρηματιστηρίου μέσω της διαχείρισης του φόβου

Τον Φεβρουάριο, περίπου 6 τρισεκατομμύρια δολάρια χρηματιστηριακής αξίας χάνονται παγκοσμίως. Ήταν ένα πλεονέκτημα για θεσμικούς κερδοσκόπους, συμπεριλαμβανομένων των εταιρειών hedge funds. Πραγματοποιούνται μεταφορές πλούτου στις τσέπες μιας χούφτας χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.

3. Lockdown της παγκόσμιας οικονομίας

Ακολουθεί το lockdown στις αρχές Μαρτίου σε πάρα πολλές χώρες, που προκαλεί  αποσταθεροποίηση του εμπορίου, των μεταφορών και των επενδυτικών δραστηριοτήτων. Αποσταθεροποιεί τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις παγκοσμίως, προκαλεί πτώχευση ολόκληρων τομέων της παγκόσμιας οικονομίας, συμπεριλαμβανομένων των αεροπορικών ταξιδιών, τουρισμού, λιανικού εμπορίου, μεταποίησης κ.λπ.

Ο συγγραφέας επισημαίνει διορατικά ότι ο περιορισμός της οικονομικής δραστηριότητας υπονομεύει και την ίδια την «αναπαραγωγή της πραγματικής ζωής». Αυτό δεν αφορά μόνο την πραγματική παραγωγή των «αναγκών της ζωής» (τροφή, υγεία, εκπαίδευση, στέγαση), αλλά και στην «αναπαραγωγή» κοινωνικών σχέσεων, πολιτικών θεσμών, πολιτισμού, εθνικής ταυτότητας. Υπονομεύει και καταστρέφει τον ίδιο τον ιστό της κοινωνίας των πολιτών, αλλά και τη φύση της κυβέρνησης και των θεσμών του κράτους που τελικά ιδιωτικοποιούνται. Από τη μια υπάρχουν οι οι ισχυροί τραπεζικοί και χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί, οι «πιστωτές» και από την άλλη η  πραγματική οικονομία που αποσταθεροποιείται, οδηγείται σε πτώχευση και καταλήγει στο ρόλο του  «οφειλέτη».

Τι σημαίνουν όλα αυτά για τη χώρα μας, που πέρασε ήδη από την πτώχευση του 2010-2018 και τώρα βρίσκεται στα πρόθυρα ενός νέου τέτοιου κύκλου;

• Εμείς δεν φαίνεται να επηρεαζόμαστε άμεσα από τη διακοπή των αμερικανικών εμπορικών σχέσεων με την Κίνα. Η Cosco συνεχίζει απτόητη καθώς η Ελλάδα αποτελεί το προπύργιο της Κίνας για τη διείσδυση στην Ευρώπη.
• Η εκστρατεία φόβου, η δραματική κατάρρευση των αξιών του χρηματιστηρίου και η ραγδαία πτώση της αξίας του πετρελαίου δεν φαίνεται να επηρέασε αρνητικά τη χώρα μας, μάλλον την ωφέλησε, αφού είμαστε εισαγωγείς πετρελαίου και φυσικού αερίου. Σίγουρα η μείωση στα καύσιμα δεν πέρασε στον καταναλωτή όσο θα έπρεπε και σημαντικά ενδιάμεσα εμπορικά συμφέροντα καρπώθηκαν κυρίως τα οφέλη. Ωστόσο, η κατάρρευση των αξιών των χρηματιστηρίων ήταν ένα πλεονέκτημα για θεσμικούς κερδοσκόπους, συμπεριλαμβανομένων των εταιρειών hedge funds. Δεν μπορεί να εκτιμηθεί ακόμη τι επίπτωση θα έχει στην Ελλάδα το νέο τοπίο των σημαντικών μεταφορών πλούτου.
• Το lockdown στην Ελλάδα διαφαίνεται να σημαίνει αποσταθεροποίηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αναδιάρθρωση σημαντικών τομέων της  οικονομίας. Η μεσαία και κατώτερη τάξη φαίνεται να πλήττονται ιδιαίτερα, και ταυτόχρονα διευκολύνεται η διείσδυση ξένων επιχειρήσεων σε σημαντικούς τομείς της ελληνικής οικονομίας (ξενοδοχεία, αλυσίδες τροφίμων, ενέργεια, πρωτογενής τομέας, εταιρείες χερσαίων, αεροπορικών και ακτοπλοϊκών μεταφορών εμπορευμάτων και ανθρώπων κλπ).
• Η κρίση του κορονοϊού επηρεάζει τη διεξαγωγή πολέμων των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή (Συρία, Ιράκ, Λιβύη κλπ), και τη στόχευση σε συγκεκριμένες χώρες (Ιράν, Τουρκία) με απρόβλεπτες συνέπειες στη γεωπολιτική σταθερότητα της περιοχής και της χώρας μας.
• Με το lockdown η πραγματική οικονομία έχει επιβραδυνθεί. Υπάρχουν πρόσκαιρα οφέλη, όπως η μείωση των εισαγωγών για την τροφοδοσία του τουρισμού, η στροφή σε τοπικά και εθνικά προϊόντα, η αύξηση της ζήτησης εγχώριου εργατικού δυναμικού στη γεωργία, η αποαστικοποίηση μεγάλων τμημάτων των πόλεων προς την ύπαιθρο, η στροφή προς την λογική κατανάλωση, η παραγωγή νέων κοινωνικών σχέσεων, η ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Υπό άλλες πολιτικές συνθήκες θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη βάση για έναν αναπροσανατολισμό της κοινωνίας και της οικονομίας[3]. Σήμερα η επίπτωση εκτιμάται ότι θα είναι στην ανεργία, στη φυγή στο εξωτερικό και στην επαρχία, στη φτωχοποίηση μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας, στην απαξίωση της αστικής γης, στην αγορά μεγάλων τμημάτων αστικού, περιαστικού και αγροτικού χώρου για κάθε λογής επενδύσεις, στη μεγαλύτερη διείσδυση των hedge funds σε κλάδους πέραν του κτηματομεσιτικού.
• Ο περιορισμός της οικονομικής δραστηριότητας υπονομεύει την «αναπαραγωγή της πραγματικής ζωής» που φτάνει μέχρι τις κοινωνικές σχέσεις, τους πολιτικούς θεσμούς, τον πολιτισμό, την παιδεία, το περιβάλλον, την ξενοφοβία, την εθνική ταυτότητα, τον ίδιο τον ιστό της κοινωνίας των πολιτών αλλά και τη φύση της κυβέρνησης και των θεσμών του κράτους.   Υπό αυτό το φώς θα πρέπει να αναλυθούν οι ευρύτερες επιπτώσεις. Σε αυτές εντάσσονται, η συμπεριφορά της νεολαίας, η στάση απέναντι σε μειονοτικές ομάδες και σε πρόσφυγες-μετανάστες, η θεσμική υποβάθμιση του κοινοβουλίου, οι νομικές οπισθοδρομήσεις σε περιβάλλον, παιδεία, εργατικά δικαιώματα, πολιτικά δικαιώματα.

Μπορεί να θεωρήσει κανείς ότι ο συγγραφέας  περιγράφει συνωμοσιολογικά σενάρια, αλλά μάλλον θα συμφωνήσει με τον υπότιτλο του άρθρου, ότι «όταν ένα Ψέμα γίνεται Αλήθεια (και κυρίαρχο Παράδειγμα) δεν υπάρχει επιστροφή». Αυτή τη νέα κατάσταση θα πρέπει να διερευνήσουμε σε βάθος, καθώς φαίνεται ότι αλλάζουν τα πάντα, από την παγκόσμια οικονομία μέχρι την καθημερινότητά μας.

[1] Global Research, May 16, 2020, https://www.globalresearch.ca/global-capitalism-world-government-and-the-corona-crisis/5712312?fbclid=IwAR28pRNR4qsOVCFEKtER2QLgPpwp4i8Mgtzct0MVtyit1qlGcF3-xhprArk

[2] Ο συγγραφέας επισημαίνει ότι η έννοια της Παγκόσμιας Κυβέρνησης τέθηκε από τον αείμνηστο David Rockefeller στη συνάντηση Bilderberg, Baden Germany, Ιούνιος 1991. Επίσης ο συγγραφέας επισημαίνει ότι τα «Σενάρια για το Μέλλον της Τεχνολογίας και του Διεθνούς Χώρου Ανάπτυξης» του Rockefeller Foundation του 2010 είχαν ήδη περιγράψει τα χαρακτηριστικά της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης και τις ενέργειες που πρέπει να ληφθούν σε σχέση με μια Παγκόσμια Πανδημία.

[3] Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουν διατυπώσει αναλυτικές θέσεις για την αντιμετώπιση της νέας οικονομικής κρίσης του COVID 19 στο πνεύμα μιας Νέας Πράσινης Συμφωνίας. http://ecogreens.gr/issues/protaseis-gia-tin-antimetopisi-epiptoseon-koronoiou/ Οι θέσεις αυτές ξεφεύγουν από τη λογική της μεγαλύτερης ή λιγότερης παροχολογίας των άλλων κομμάτων και εστιάζουν στην κυκλική οικονομία, στη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος και σε μαζικά έργα κατά της ερημοποίησης, των διαβρώσεων του εδάφους και της κλιματικής αλλαγής.