Ουσιαστική ανάπτυξη με νέες θέσεις εργασίες μέσα από ένα περιβαλλοντικά φιλικό μοντέλο Οικονομίας

Άρθρο της Κατερίνας Ανδρικοπούλου Σακοράφα, Οικονομολόγο, Συνεκπρόσωπο των Οικολόγων ΠΡΑΣΙΝΩΝ στην Καθημερινή

Στο κλείσιμο μιας δύσκολης δεκαετίας για τη χώρα μας, που συνδέθηκε κυρίως με την απομυθοποίηση της πολιτικής τάξης, αλλά και με την ανατροπή των οικονομικών κατεστημένων, όπως τα γνωρίζαμε, το ζητούμενο παραμένει ένα: η οικονομική ευμάρεια για τα μικρομεσαία κοινωνικά στρώματα και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Σε αυτό το σημείο, όλα θα φάνταζαν εύκολα, αν το γνωστό μοντέλο ευθύγραμμης οικονομίας, που τόσο καλά γνωρίζουμε, λειτουργούσε. Η οικονομική κρίση, που δεν χτύπησε μόνο την «δική» μας πόρτα, δείχνει πως ο κόσμος μας αλλάζει. Το θέμα λοιπόν είναι που θέλουμε να βρίσκεται η χώρα μας σε αυτό το νέο περιβάλλον;

Η λογική της διευκόλυνσης επενδύσεων που φαίνεται να είναι το κεντρικό επιχείρημα του νέου αναπτυξιακού νόμου, παρακάμπτει επί της ουσίας το περιβαλλοντικό δίκαιο της χώρας και τα δικαιώματα των εργαζόμενων. Όταν μιλάμε για επενδύσεις αυτές θα έπρεπε να είναι προσανατολισμένες στη λογική προστασίας και όχι καταστροφής του περιβάλλοντος, με διατηρήσιμη αξία που θα διαχέεται στην κοινωνία και όχι σε λίγους. Η μείωση της φτώχειας και η καταπολέμηση των ανισοτήτων πρέπει να είναι ο ακρογωνιαίος λίθος όλων των οικονομικών και κοινωνικών πολιτικών. Τα μέτρα λιτότητας και το λεγόμενο «σύμφωνο για την ανταγωνιστικότητα» έχουν ως αποτέλεσμα τις περικοπές μισθών, την αύξηση της φτώχειας, τη μείωση των συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας, την επιδείνωση των δημόσιων υπηρεσιών και την εκχώρηση στον ιδιωτικό τομέα των κρίσιμων δημόσιων αγαθών. Δεν γίνεται να ξεπουλήσουμε τα πάντα. Γιατί πολύ απλά αυτό δεν είναι ανάπτυξη. Είναι επιτακτική η καταπολέμηση διαφθοράς και διαπλοκής σε όλα τα επίπεδα, ώστε να μπορέσουν δημόσιος και ιδιωτικός τομέας να λειτουργήσουν σωστά χωρίς παρασιτισμούς, και οι επενδύσεις να «πιάσουν τόπο».

Ένα από τα πλέον αναπτυξιακά και δίκαια μέτρα είναι η φορολογική δικαιοσύνη και ο αναλογικός καταμερισμός των φόρων. Χρειαζόμαστε ένα δίκαιο και μακρόπνοο φορολογικό σύστημα, που θα βάλει τέλος σε φοροδιαφυγή, παραοικονομία, και αλλεπάλληλες φορολογικές επιδρομές στους μικρομεσαίους. Ένα φορολογικό σύστημα που θα βοηθά στη μετάβαση από την επιδότηση της ανεργίας στην ενίσχυση της αξιοπρεπούς και μόνιμης απασχόλησης, και την στροφή της οικονομίας σε βιώσιμη κατεύθυνση. Τα εργασιακά δικαιώματα για όλους είναι ένα από τα θεμέλια μιας κοινωνίας που ευημερεί.

Πόσο δίκαιη είναι η φορολογία μας σήμερα; Η αλλαγή θα πρέπει να γίνει εκ βαθέων με μια οικολογική φορολογική μεταρρύθμιση: φορολογούμε περισσότερο αυτό που θέλουμε λιγότερο (σπατάλη φυσικών πόρων) και φορολογούμε λιγότερο αυτό που θέλουμε περισσότερο (θέσεις εργασίας). Για να δημιουργηθούν ποιοτικές και δημιουργικές θέσεις εργασίας χρειάζεται ένα ευρύ φάσμα μέτρων από τις επιχειρήσεις και τη Δημόσια Διοίκηση, για την υποστήριξη της κοινωνικής επιχειρηματικότητας και τη δημιουργία μικρών επιχειρήσεων.

Η κλιματική κρίση, η κατασπατάληση των φυσικών πόρων, το ανθρωπογενές περιβάλλον, η απανθρακοποίηση της οικονομίας, η κυκλική οικονομία, οι πράσινες θέσεις εργασίας, οι άνθρωποι, πρέπει να αποτελέσουν κυρίαρχο στόχο στις πολιτικές γεγονός που δυστυχώς βρίσκονται σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση με τη λογική του νέου αναπτυξιακού νόμου.