Αλλαγή κατεύθυνσης ή απλά πρασίνισμα των ίδιων πολιτικών;

Το άρθρο υπογράφει ο Μιχάλης Μπάκας, Μέλος της Πολιτικής Γραμματείας των Οικολόγων ΠΡΑΣΙΝΩΝ. Ευχαριστούμε θερμά την εφημερίδα “Τα Νέα” για την φιλοξενία του

Μια ανάσα ελπίδας έρχεται από τη Γερμανία την τελευταία περίοδο! Την ίδια ώρα, που στη Γαλλία οι πιθανότητες της Λεπέν να εκλεγεί πρόεδρος είναι αυξημένες, στον άλλο μεγάλο πόλο της ΕΕ, τη Γερμανία, το κόμμα των Πρασίνων και η 40χρονη υποψήφια καγκελάριος Αναλένα Μπέρμποκ δείχνει ικανή να ηγηθεί της διακυβέρνησης της μεγαλύτερης οικονομικής και πολιτικής δύναμης της Ευρώπης. Η Μπέρμποκ, βάζοντας υψηλά στην ατζέντα των Πρασίνων στις εκλογές του Σεπτεμβρίου την πράσινη μετάβαση της οικονομίας για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, ταράζει τα νερά της πολιτικής σκηνής στη Γερμανία μετά από 16 χρόνια διακυβέρνησης από την Άνγκελα Μέρκελ.

Οι Πράσινοι της Γερμανίας, αποτέλεσαν την κοιτίδα του πράσινου κινήματος σε όλη της Ευρώπη και τώρα περισσότερο ώριμοι από ποτέ, έχοντας συμμετοχή στη διακυβέρνηση σε 11 από τα 16 κρατίδια της χώρας, χτυπούν την πόρτα της καγκελαρίας με αξιώσεις, αλλάζοντας το πολιτικό σκηνικό όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά και σε όλη την Ευρώπη.  Ο άνεμος της αλλαγής, το πράσινο κύμα έχει φανεί τα τελευταία χρόνια στα εκλογικά αποτελέσματα των Πρασίνων σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπως στην Ολλανδία, το Βέλγιο, την Αυστρία, τις σκανδιναβικές χώρες, ενώ πολύ επιτυχημένα αποτελέσματα καταγράφονται πρόσφατα σε χώρες του νότου, όπως στην Ισπανία, τη Βουλγαρία, ενώ πολύ καλό ήταν και το αποτέλεσμα του αδελφού κόμματος των Κινήματος Οικολόγων στην Κύπρο.

Η άνοδος των Πρασίνων στην Ευρώπη φαίνεται να επηρεάζει και το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα, με τα παραδοσιακά κόμματα να επιδίδονται τις τελευταίες ημέρες σε διαγωνισμό «πρασινίσματος» του προφίλ τους. Η ΝΔ μιλά για τον πράσινο χαρακτήρα του κυβερνητικού ταμείου μετάβασης, ξεχνώντας την ψήφιση, πριν από ένα χρόνο, του περιβαλλοντοκτόνου νόμου Χατζηδάκη που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από όλες τις περιβαλλοντικές οργανώσεις και τους επιστημονικούς φορείς. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του παρουσιάζει τις περιβαλλοντικές του ανησυχίες, ξεχνώντας ότι δύο χρόνια πριν, λίγες μέρες πριν τις ευρωεκλογές του 2019, υπέγραφε την παραχώρηση οικοπέδων για την εξόρυξη υδρογονανθράκων, ενώ το ΠΑΣΟΚ, περισσότερο εκ παραδρομής, θέλει να συνδέσει τα χρώματα του κόμματος με το πράσινο κύμα, βάζοντας κάτω από το χαλάκι τις ευθύνες του για πολλά περιβαλλοντικά εγκλήματα τις τελευταίες δεκαετίες.

Η πανδημία τους τελευταίους 16 μήνες έχει ήδη κοστίσει εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές, δεκάδες εκατομμύρια θέσεις εργασίας, ενώ οι κοινωνικές αδικίες έχουν βαθύνει, πλήττοντας δυσανάλογα τις περιθωριοποιημένες ομάδες της κοινωνίας μας. Η κρίση της πανδημίας φανέρωσε τις θανατηφόρες επιπτώσεις του τρέχοντος μοντέλου εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων, απειλή για την οποία, εμείς οι Πράσινοι μιλάμε εδώ και πολλά χρόνια.

Η πολιτική Οικολογία στην Ελλάδα έχει ιστορία και παρελθόν, με ρίζες στα κινήματα, με εκπροσώπηση στο Ευρωκοινοβούλιο, αλλά και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Οι Οικολόγοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ, μέλη του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος, έχοντας κάνει την αυτοκριτική τους για τα σφάλματα του παρελθόντος, ετοιμάζονται ήδη για την επόμενη μέρα, με στόχο την επιδίωξη μεγαλύτερης απήχησης στους πολίτες της χώρας μας, με νέα στελέχη, με όραμα για συσπείρωση και διεύρυνση του χώρου για την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση μέσα από την αυτόνομη κάθοδο στις επόμενες εκλογές.

Χρειαζόμαστε εδώ και τώρα ριζική μεταβολή στα πρότυπα παραγωγής και διαβίωσης, στην οικονομική και κοινωνική οργάνωση των κοινωνιών μας, στη συνύπαρξή μας με τη φύση, ώστε να αποτρέψουμε την οριστική και καταστροφική μεταβολή του κλίματος. Και βέβαια, όλα αυτές οι πολιτικές δεν μπορούν να εφαρμοστούν από αυτούς που δημιούργησαν το πρόβλημα, απλά βάζοντας μια ημέρα ένα «καινούργιο πράσινο καπέλο».

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είχε πει ότι «κανένα πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί με το ίδιο επίπεδο συνειδητότητας που δημιούργησε το πρόβλημα. Δεν μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματα χρησιμοποιώντας τον ίδιο τρόπο σκέψης που είχαμε όταν τα δημιουργήσαμε».

Ας διαλέξουμε λοιπόν. Αλλαγή κατεύθυνσης ή απλά πρασίνισμα των ίδιων πολιτικών;