H Δημοκρατία δεν εκδικείται

To ακόλουθο άρθρο, που υπογράφει ο Μιχάλης Μπάκας, Μέλος της Πολιτικής Γραμματείας των Οικολόγων ΠΡΑΣΙΝΩΝ, δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα stonisi.gr την οποία ευχαριστούμε θερμά.

Είμαστε και με τον Έλληνα και με τον Πρόσφυγα. Υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα του Κ. Μπογδάνου όσο και τα δικαιώματα του Δ. Κουφοντίνα.

Δεν βάζουμε αστερίσκους στα δικαιώματα, η Δημοκρατία δεν εκδικείται.

40 μέρες συμπληρώθηκαν από την ημέρα που ξεκίνησε απεργία πείνας ο καταδικασθέντας για συμμετοχή στην τρομοκρατική οργάνωση 17 Νοέμβρη Δ. Κουφοντίνας. Ο Δ. Κουφοντίνας ζητά να επιστρέψει στα κελιά των φυλακών Κορυδαλλού, που είχαν κατασκευαστεί για να στεγάσουν τους καταδικασθέντες της τρομοκρατικής οργάνωσης και τον «φιλοξένησαν» για 16 χρόνια αντί των φυλακών του Δομοκού, όπου μεταφέρθηκε κατά παρέκκλιση των κείμενων διατάξεων, με φωτογραφικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης.

Η απεργία πείνας παρουσιάστηκε έντονα το 20ο αιώνα ως μια μέθοδος αντίδρασης των φυλακισμένων, για τη διεκδίκηση αιτημάτων τους, που αφορούσαν συνήθως στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και την κατάργηση σωματικών ή/και πνευματικών βασανιστηρίων. Θυμόμαστε τις μεγάλες απεργίες πείνας του IRA στη Μεγάλη Βρετανία το 1981, που οδήγησαν σε θάνατο 10 ανθρώπους και συγκλόνισαν την κοινή γνώμη σε όλο τον κόσμο.

Ας ελπίσουμε να μην θρηνήσουμε νεκρούς από απεργία πείνας και στην Ελλάδα.   

Οι μέρες περνάνε, ο Δ. Κουφοντίνας εξακολουθεί να αρνείται τροφή και κινδυνεύει πια η ζωή του. Η κυβέρνηση εξακολουθεί να αγνοεί εκκλήσεις, ιατρών, πανεπιστημιακών, βουλευτών και ευρωβουλευτών, φορέων ή και οργανώσεων όπως η Διεθνής Αμνηστία που ζητά να επανεξεταστεί η περίπτωση του Δ. Κουφοντίνα υιοθετώντας τα ερωτήματα που θέτει σε αντίστοιχη παρέμβαση του και ο Συνήγορος του Πολίτη.

Κάποιοι λένε «Τόσοι Έλληνες πεινάνε και εσείς ασχολείστε με τον Κουφοντίνα; Ξεχάσατε τα εγκλήματα του; Για τον Αξαρλιάν γιατί δεν διαμαρτύρεστε;»

Υπάρχει το επιχείρημα ότι υποστηρίζοντας το αίτημα του Δ. Κουφοντίνα, δικαιολογούμε τα εγκλήματα που διέπραξε ως τρομοκράτης. Με βάση αυτή τη λογική, σωστά η κυβέρνηση «τιμωρεί» τον Κουφοντίνα, στερώντας του τα δικαιώματα, που άλλοι έχουν.

Είναι δυνατόν όμως σε μια Δημοκρατία να λειτουργούμε έτσι;

Πρώτα απ’όλα τα ζητήματα δεν πρέπει να μπαίνουν αντιπαραθετικά.

Είμαστε και με τους φτωχούς Έλληνες και με τους πεινασμένους πρόσφυγες. Δεν θέλουμε να διαλέξουμε εάν θα υποστηρίζουμε το ένα ή το άλλο.

Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα στη ζωή όλων καταδικάζοντας κάθε βίαιη ενέργεια, κάθε τρομοκρατική πράξη.

Είναι ζήτημα αρχών.

Υπερασπιζόμαστε τον βουλευτή Κ. Μπογδάνο όταν κάποιοι πυρπολούν το αυτοκίνητο του, όπως στεκόμαστε κάθετα αντίθετοι στις πολιτικές του θέσεις, που πολλές φορές προκαλούν το δημόσιο αίσθημα και δηλητηριάζουν την κοινωνική ειρήνη.

Υπερασπιζόμαστε τους Πολίτες που έχουν δικαίωμα στην εργασία, στη στέγη, στην υγεία και τη δικαιοσύνη αλλά την ίδια ώρα υπερασπιζόμαστε και τα δικαιώματα του κάθε «δολοφόνου» ανεξάρτητα από το έγκλημα που έχει κάνει.

Γιατί εάν κάνεις εσύ μια έκπτωση στα δικαιώματα κάποιου άλλου σήμερα, μην απορείς γιατί αύριο με την ίδια λογική η κυβέρνηση δεν θα νοιάζεται και για τα δικαιώματα σου, «ζυγίζοντας» το κόστος μιας απόφασης, προκειμένου να της αποδώσει τα μεγαλύτερα πολιτικά οφέλη.

Επίκαιρο παράδειγμα το αίτημα των νησιωτών, που ζητάνε την αποσυμφόρηση των νησιών από τους πρόσφυγες και τη δίκαιη κατανομή τους σε όλη τη χώρα. Η κυβέρνηση, ζυγίζοντας τα πολιτικά της οφέλη, καταδικάζει τα νησιά να γίνουν αποθήκες ψυχών, αγνοώντας τα δικαιώματα των νησιωτών.

Αντίστοιχα στο ζήτημα του Δ. Κουφοντίνα, η μεροληψία που επιδεικνύει η κυβέρνηση σχετίζεται με τα εγκλήματα που βαραίνουν τον κρατούμενο και όχι με τα δικαιώματα του, κάτι που είναι κάθετα αντίθετο με τις αρχές του Κράτους Δικαίου. Το Κράτος πρέπει να στοχεύει στην κοινωνική επανένταξη και όχι στη φυσική, ψυχική και ηθική εξόντωση των κρατουμένων.

Υποστηρίζουμε λοιπόν τον απόλυτο σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, χωρίς αστερίσκους. Κάθε υπονόμευσή τους αποτελεί ρήγμα στα θεμέλια της ίδιας της δημοκρατίας και της κοινωνικής ειρήνης.

Εάν αύριο πεθάνει ο Δ. Κουφοντίνας, ο θάνατος του θα είναι άλλο ένα χτύπημα κατά της Δημοκρατίας μας, καθώς θα γίνει σύμβολο όλων όσων αμφισβητούν το Πολίτευμα μας, όσων αμφισβητούν το Κράτος Δικαίου και αυτό πρέπει να το καταλάβουν όλοι πριν να είναι αργά.

Η Δημοκρατία δεν εκδικείται.