Πολιτισμός

Για τους Οικολόγους ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ πολιτισμός είναι η πολιτιστική κληρονομιά αλλά και η σύγχρονη δημιουργία. Η παράδοση αλλά και η καινοτομία, είναι η «Υψηλή Τέχνη» αλλά και οι δημοφιλέστερες μορφές μας, είναι η παιδεία, οι αξίες, οι ιδέες και τα ήθη της κοινωνίας. Είναι οι καθημερινές μας συνήθειες, ο τρόπος παραγωγής και κατανάλωσης και στάση μας απέναντι στο περιβάλλον και σε κάθε τι διαφορετικό.

Στη σημερινή συγκυρία, στις χρόνιες παθογένειες της πολιτιστικής ανάπτυξης που χαρακτηρίζουν την χώρα μας, όπως η έλλειψη προσωπικού των υπηρεσιών του υπουργείου, οι επιχορηγήσεις ημετέρων και η ανισομερής πολιτιστική ανάπτυξη που δίνει έμφαση μόνο στους δημοφιλέστερους πολιτιστικούς χώρους, οι τράπεζες, που συχνά αρνούνται να χρηματοδοτήσουν επενδύσεις «υψηλού ρίσκου» όπως χαρακτηρίζονται οι επενδύσεις στον πολιτιστικό τομέα, ήρθαν να προστεθούν οι επιπτώσεις τόσο της οικονομικής όσο και της υγειονομικής κρίσης, με περαιτέρω περιορισμό των κρατικών επιχορηγήσεων αλλά και των περιορισμό των ιδιωτικών επενδύσεων, με αποτέλεσμα  για ένα  μεγάλο χρονικό οι πολιτιστικές επιχειρήσεις να παραμείνουν κλειστές

Πολλοί καλλιτέχνες έχουν αναγκαστεί να αφήσουν την τέχνη τους για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην, το νομικό πλαίσιο για της χορηγίες έχει γίνει λιγότερο ελκυστικό για τους χορηγούς. Δημιουργοί και καλλιτέχνες αδυνατούν να διασφαλίσουν τα πνευματικά και τα συγγενικά τους δικαιώματα στο φυσικό και το ψηφιακό περιβάλλον ενώ στη συντριπτική τους πλειοψηφία εργάζονται υπό το καθεστώς «ευέλικτων» εργασιακών σχέσεων.

Σε ότι αφορά την διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς, παρατηρούμε ότι η σημερινή Κυβέρνηση σε αντίθεση με τις σύγχρονες επιστημονικές προσεγγίσεις για την πολιτιστική διαχείριση, αγνοεί επιδεικτικά την άποψη των τοπικών κοινωνιών και των ομάδων ενδιαφέροντος κατά την λήψη σημαντικών αποφάσεων σχετικά την διαχείριση χώρων και ευρημάτων όπως αυτών της Ακρόπολης και των Βυζαντινών ευρημάτων του Μετρό της Θεσσαλονίκης.

Επιπλέον παρά το γεγονός ότι, σύμφωνα και με κορυφαίους παγκόσμιους οργανισμούς όπως η UNESCO και ο ΟΟΣΑ, ο πολιτισμός αποτελεί τον τέταρτο πυλώνα βιώσιμης ανάπτυξης, τα κρατικά μουσεία  στην χώρα μας, παραμένουν υπό-στελεχωμένα, χωρίς αυτόνομες διοικήσεις και οργανογράμματα, αδυνατώντας να ανταπεξέλθουν στον έντονο ανταγωνισμό της βιομηχανίας αξιοποίησης του ελεύθερου χρόνου όσο και στην ολοένα αυξανόμενη χρήση των νέων τεχνολογιών.

Για τους Οικολόγους Πράσινους οι επενδύσεις στον πολιτισμό δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως πολυτέλεια λόγω της οικονομικής κρίσης, αλλά ως αναγκαία επιλογή για την επιστροφή στην ανάπτυξη. Ορθολογική διοίκηση, συμμετοχικότητα, εποπτεία και αποτελεσματικός συντονισμός είναι υποχρέωση μας. Η προστασία και η αξιακή ανάδειξη των πολύπλευρων διαστάσεων του πολιτισμού, των πολιτισμών και του πολιτισμού μας, βάσει των σχετικών ευρωπαϊκών και διεθνών συμβάσεων, αποτελεί στόχο μείζονος σημασίας, ίδια στη εποχή των μεγάλων αξιακών ανακατατάξεων, όπου τα πολιτιστικά αγαθά κινδυνεύουν όσο τα ανθρώπινα δικαιώματα και το φυσικό περιβάλλον.

Στο πλαίσιο αυτό οι Οικολόγοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ προτείνουμε:

• Ενίσχυση των καλλιτεχνών και των δημιουργών να συνεχίσουν απρόσκοπτα την καλλιτεχνική τους δημιουργία σε περιόδους οικονομικής και υγειονομικής κρίσης.
• Λήψη μέτρων που αποσκοπούν στην διασφάλιση της επιβίωσης πολιτιστικών οργανισμών που αντιμετωπίζουν έλλειψη ρευστότητας ή ταμειακών ροών.
• Την προστασία των πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων στο φυσικό και στο ψηφιακό περιβάλλον.
• Τη συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών στη λήψη αποφάσεων που αφορούν τη διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς.
• Ισόρροπη πολιτιστική ανάπτυξη με τη χρήση καινοτόμων εργαλείων και χρηματοδοτικών προγραμμάτων για την προστασία και την ανάδειξη μη δημοφιλών ως τώρα χώρων πολιτιστικής κληρονομιάς καθώς και την συστηματική διοργάνωση πολιτιστικών γεγονότων σε πολιτιστικά μειονεκτικές περιοχές.
• Σε αυτό βασίζεται όλο το τουριστικό μας προϊόν από το 60.Το αυτοδιοίκητο και την απαραίτητη στελέχωση όλων των μουσειακών ιδρυμάτων, ώστε με εξιδεικευμένο προσωπικό και τη χρήση πρακτικών μάρκετινγκ, από κρατικές επιχορηγήσεις, να περάσουμε στις κρατικές επενδύσεις για τον πολιτισμό.
• Καθιέρωση διαφανών αντικειμενικών κριτηρίων για την κρατική επιχορήγηση πολιτιστικών δραστηριοτήτων.
• Στήριξη της πολιτιστικής κοινωνικής οικονομίας.
• Ενίσχυση των αρχαιολογικών υπηρεσιών στο πλαίσιο της αποτελεσματικής προστασίας, ανάδειξης και αξιοποίησης της μνημειακής κληρονομιάς σε περιόδους κρίσης.
• Επιστροφή των αρχαίων ευρημάτων στους τόπους τους στη βάση της πρόσφατης απόφασης της 22ης Συνόδου της Διακυβερνητικής Επιτροπής της UNESCO.
• Ενίσχυση των υφιστάμενων δομών ή/και δημιουργία θεσμών προώθησης της ελληνικής πνευματικής/καλλιτεχνικής δημιουργίας σε τόπους διεθνών πολιτιστικών συναντήσεων και ανταλλαγών.
• Ενίσχυση και ανάδειξη της εκφραστικής και γλωσσικής πολυμορφίας ως στοιχείο πολιτισμικό με δυνατότητες μελέτης, αξιολόγησης, καταχώρησης, παρουσίασης εντός και εκτός των συνόρων.
• Ενσωμάτωση της πολιτιστικής διάστασης σε όλα τα στάδια της εκπαίδευσης μέσω της διδασκαλίας εικαστικών τεχνών ποίησης, θεάτρου, χορού, μουσικής, φωτογραφίας και, κύρια, της ιστορίας της τέχνης.
• Ενίσχυση με σύγχρονες μορφές τέχνης και περαιτέρω εξειδίκευση των υφιστάμενων εκπαιδευτικών δομών ειδικού προσανατολισμού, όπως τα μουσικά και καλλιτεχνικά γυμνάσια και λύκεια.
• Κατάρτιση και την αναβίωση παραδοσιακών επαγγελμάτων, τεχνών και χειροτεχνιών.
• Συνεργασία με κέντρα πολιτιστικής δράσης σε χώρες όπου 1 εκ Έλληνες έχουν μεταναστεύσει λόγω της οικονομικής κρίσης.
• Υιοθέτηση του πολυπολιτισμικού «διαλόγου» ως βάση συνεννόησης διαφορετικών πνευματικών και θρησκευτικών επιλογών.
• Ενίσχυση πολιτιστικών δράσεων και πρωτοβουλιών που αναφέρονται σε περιβαλλοντικούς προβληματισμούς.
• Διάρθρωση των πολιτικών σύμφωνα με τις πολιτισμικές διαστάσεις και ιδιαιτερότητες κάθε κοινωνικής ομάδας και τοπικής κουλτούρας.
• Οικονομική στήριξη της πολυκεντρικότητας των πολιτιστικών «τοπίων» ως εργαλείων αποκέντρωσης και ενίσχυσης της τοπικότητας.
• Ανάδειξη του ελληνικού πολιτισμού, με τη μοναδική του ιδιότητα να συνδέει την αρχαία κληρονομιά με το σημερινό πολιτιστικό γίγνεσθαι της Ευρώπης σαν συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελλάδας και πόλο ενίσχυσης της πολιτιστικής διπλωματίας.

Προγραμματικό Συνέδριο 02/2022