Ασφάλεια και Ανθρώπινα Δικαιώματα
“Όποιος θυσιάζει την ελευθερία του για την ασφάλεια του, θα χάσει και την ελευθερία και την ασφάλειά του”
(Βενιαμίν Φραγκλίνος)
Μια πολιτική που στοχεύει στην “ασφάλεια”, περιορίζοντας την δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα τόσο σε ευρωπαϊκό ή παγκόσμιο επίπεδο όσο και στο εσωτερικό της χώρας είναι καταδικασμένη σε αποτυχία, μια και ούτε την ασφάλεια θα πετύχει ούτε τη δημοκρατία θα περισώσει, αφού της στερεί τη βασική διαφορά της από όσους την πολεμούν.
Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ προτείνουν ένα ουσιαστικό και δημόσιο διάλογο για το πώς μπορεί:
- να προλαμβάνεται η κοινωνική ένταση μέσα από διαδικασίες διαβούλευσης πριν από τη λήψη κρίσιμων πολιτικών αποφάσεων,
- μια σχεδιασμένη κοινωνική πολιτική να μειώσει τα αίτια και τα φαινόμενα της εγκληματικότητας,
- να αντιμετωπισθεί με πολιτικά μέσα η βία σε όλες τις μορφές της κοινωνικής και πολιτικής ζωής.
Η Αυτοδιοίκηση με τη στήριξη μιας καλά σχεδιασμένης πολύπλευρης πολιτικής μπορεί να προωθήσει μια ολοκληρωμένη πολιτική με στόχο την πρόληψη και τη μείωση της εγκληματικότητας που θα περιλαμβάνει:
- αναβάθμιση των υποβαθμισμένων περιοχών και ανάπτυξη πολιτιστικών προγραμμάτων σε συνεργασία με τοπικούς συλλόγους και πρωτοβουλίες πολιτών,
- συνεργασία με το ΚΕΘΕΑ και άλλους κοινωνικούς φορείς για τη δημιουργία κι άλλων προγραμμάτων πρόληψης, ενημέρωσης, αποτοξίνωσης και κοινωνικής ένταξης των χρηστών αλλά και ελεγχόμενης χορήγησης μεθαδόνης και εξαρτησιογόνων ουσιών,
- αποφυγή δημιουργίας ζωνών με κοινωνικά αποκλεισμένες ομάδες (γκέτο) και προσπάθεια ξαναζωντανέματος της γειτονιάς σε συνεργασία με συλλόγους γειτονιάς,
Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ δεν αποδέχονται το κουρέλιασμα των δημοκρατικών κατευθύνσεων των τελευταίων χρόνων κι απαιτούν:
- την πλήρη αποκάλυψη των υπευθύνων αλλά και της έκτασης των υποκλοπών
- την πλήρη διαλεύκανση της απαγωγής των πακιστανών αλλά και της προσπάθειας εκφοβισμού βασικών συντελεστών της αποκάλυψης του σκανδάλου
- την πλήρη διαλεύκανση των παράνομων πτήσεων και απαγωγών μέσω ελληνικού εδάφους και ελληνικών αεροδρομίων που θέτει τεράστιο ζήτημα πολιτικών και ποινικών ευθυνών της κυβέρνησης και των αρμοδίων που συγκάλυψαν τα γεγονότα
Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ παραμένουν σταθεροί στη θέση ότι κανένας δεν θα πρέπει να αναγκάζεται να επιστρέψει σε μία χώρα όπου ενδέχεται να απειλείται -άμεσα ή έμμεσα- η ζωή του, η σωματική του ακεραιότητα και η αξιοπρέπεια του.
Η εμπειρία των αποτυχιών στη Μέση Ανατολή, το Ιράκ, την Τσετσενία και σε κάθε γωνιά του κόσμου, δείχνει ότι η καλύτερη άμυνα μας απέναντι στην τρομοκρατία είναι η βαθιά μας προσήλωση στην δημοκρατία και στις αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ένας δρόμος πιο επίπονος αλλά ο μόνος αποτελεσματικός απέναντι σε όσους επιβουλεύονται τη δημοκρατία και την ελευθερία.
Ο μόνος τρόπος για να αποτρέψουμε την πραγματοποίηση τρομοκρατικών επιθέσεων στην Ελλάδα και το Δυτικό κόσμο γενικότερα είναι να εμποδίσουμε τις κρατικές-τρομοκρατικές επιθέσεις οπουδήποτε αλλού. Αποδεικνύεται καθημερινά σε όλες τις γωνιές του πλανήτη ότι ακόμα και η πιο ισχυρή στρατιωτική μηχανή και ο περιορισμός των δικαιωμάτων δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει τρομοκρατικές επιθέσεις ακόμα και σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Ο αφοπλισμός τους με πολιτικά μέσα είναι η μόνο λύση.
Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ έχουν επιλέξει την αντίθεση στην άσκηση βίας για την επίτευξη πολιτικών στόχων από οπουδήποτε και αν προέρχεται, πολύ περισσότερο αν θέτει σε κίνδυνο ανθρώπινες ή άλλες ζωές ή το πολιτιστικό και φυσικό περιβάλλον, όχι μόνο για λόγους αρχής αλλά και για πρακτικούς λόγους: η βίαιη αντιπαράθεση προκαλεί φοβικά και συντηρητικά αντανακλαστικά στους πολίτες, και διαμορφώνουν την καλύτερη βάση για την αποδοχή του περιορισμού των ελευθεριών και των δικαιωμάτων.
Ο ορισμός των βασανιστηρίων όπως αναφέρονται στη Διεθνή Σύμβαση για την κατάργηση των βασανιστηρίων πρέπει να γίνεται σεβαστός. Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ καταδικάζουν οποιαδήποτε προσπάθεια επαναπροσδιορισμού του, ώστε να δίνεται το δικαίωμα χρήσης των βασανιστηρίων όταν πρόκειται για πράξεις τρομοκρατίας ή με όποια άλλη δικαιολογία. Η “ελευθερία από τα βασανιστήρια” (freedom of torture), σύμφωνα με την απόφαση της Παγκόσμιου Συνεδρίου της Βιέννης του 1993, έχει καταταγεί στα “βασικά ανθρώπινα δικαιώματα”.
Υποστηρίζουμε το δικαίωμα στην άρνηση στράτευσης για λόγους συνείδησης (αντιρρησίες συνείδησης), όπως ισχύει στις περισσότερες χώρες. Η εναλλακτική κοινωνική θητεία την οποία υπηρετούν όσοι αρνούνται την στράτευση για λόγους συνείδησης πρέπει να συμβάλλει στην αντιμετώπιση κοινωνικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων και να μην χρησιμοποιείται ως τιμωρία ή μέσο εκφοβισμού. Διαφωνούμε με κάθε σκέψη για υποχρεωτική στράτευση στα 18 και υποχρεωτική η εθελοντική στράτευση των γυναικών.