Ολισθηρός ο κατήφορος στον οποίο οδηγεί η Κυβέρνηση την Παιδεία

Ένας ακόμα νόμος που δεν λύνει προβλήματα αλλά μάλλον δημιουργεί νέα είναι το αναχρονιστικό και ιδεοληπτικό Σχέδιο Νόμου της ΥΠΕΘ κας Κεραμέως, το οποίο επιβεβαιώνει τις χειρότερες προβλέψεις των Οικολόγων ΠΡΑΣΙΝΩΝ αλλά και του συνόλου της πανεπιστημιακής κοινότητας για τις προθέσεις της Kυβέρνησης.

Η βάση εισαγωγής στα ΑΕΙ, η διαγραφή των φοιτητών μετά από ένα άκαμπτο χρονικό όριο, αλλά και η αστυνομοκρατία δεν λύνουν κανένα απολύτως πρόβλημα και δεν αναβαθμίζουν την ανώτατη εκπαίδευση. Αντίθετα, ο ταξικός και άνισος χαρακτήρας του σχεδίου νόμου γίνεται ένα δώρο στα παιδιά εύπορων οικογενειών, αλλά και στα ιδιωτικά ΙΕΚ, που συνεργάζονται με, συχνά, αμφιβόλου ποιότητας ξένα κολλέγια. Με απλά λόγια, όποιοι έχουν δυνατότητα να πληρώσουν για να σπουδάσουν στα ιδιωτικά ιδρύματα, ούτε όριο σπουδών υφίστανται, ούτε βάση εισαγωγής χρειάζονται, ούτε με την …παρουσία της αστυνομίας σπουδάζουν.

Πιο συγκεκριμένα, και με τον νέο αυτό νόμο η παιδεία δεν αντιμετωπίζεται με σκοπό την αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος στο σύνολό του και κυρίως των ενδιάμεσων επιπέδων της εκπαίδευσης, ιδίως της επαγγελματικής εκπαίδευσης που είναι και ο αδύνατος κρίκος. Πρόκειται για μία μεταπολιτευτική εμμονή στην απόκτηση πτυχίου και κενών τίτλων σπουδών για μία θέση στο Δημόσιο, που αλλάζει κάθε φορά κομματικό πρόσημο αλλά που δεν προσφέρει ούτε ατομική εκπλήρωση, ούτε ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών. Το βάρος έπεσε για πολλοστή φορά στην τριτοβάθμια και ειδικά στην είσοδο στα ΑΕΙ, χωρίς να δίνεται βαρύτητα στο πριν την είσοδο (προηγούμενες βαθμίδες της εκπαίδευσης) και το μετά (φοίτηση, ένταξη στην αγορά εργασίας). Η παράδοση κοντόφθαλμης πολιτικής που συνεχίζει και η δεξιά κυβέρνηση αποδομώντας κάποιες προσπάθειες έστω και εξίσου μονομερείς της προηγούμενης κυβέρνησης, αναδεικνύει την αδυναμία της να συμβάλλει σε μια εθνική διαχρονική πολιτική για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα όπως η Παιδεία και συνεχίζοντας αντ’ αυτού στην παράδοση του “εμείς τα ξέουμε καλύτερα από τους άλλους”.

Είναι εμφανές ότι η κυβέρνηση επιχειρεί αποτυχημένα να μιμηθεί ανεπτυγμένες χώρες όπου:

• είναι ανεπτυγμένη η επαγγελματική και τεχνολογική εκπαίδευση, οπότε οι νέοι δεν έχουν ως μοναδική προοπτική την απόκτηση πτυχίου. Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε επανειλημμένα υποβάλει προτάσεις για εναλλακτικές επαγγελματικές προοπτικές με ενδυνάμωση των πράσινων ειδικοτήτων εφαρμογής προσαρμοσμένες στην ελληνική πραγματικότητα δίνοντας έμφαση στην πρακτική άσκηση και όχι μόνο στη θεωρία. Η αναβαθμισμένη επαγγελματική εκπαίδευση θα αποφορτίσει τις εισαγωγικές εξετάσεις και θα απελευθερώσει δημιουργικές δυνάμεις στον κόσμο της εργασίας και θα συμβάλει σε μία βιώσιμη κοινωνία χωρίς να ωθείται το πιο παραγωγικό κομμάτι της κοινωνίας σε υποχρεωτική μετανάστευση.
• υπάρχει επιλογή τρόπων εισαγωγής στα ΑΕΙ, είτε με πολλαπλές ευκαιρίες πριν το απολυτήριο, είτε ακόμα και με ελεύθερη εισαγωγή στο πρώτο έτος σπουδών κάποιων ΑΕΙ. Σε κάθε περίπτωση η επιλογή και το φιλτράρισμα θα έπρεπε να γίνεται κατά την διάρκεια των σπουδών κάτι που προϋποθέτει φυσικά αντίστοιχης υψηλής ποιότητας υποδομές και ανθρώπινο δυναμικό στα ΑΕΙ. Και πάλι η κυβέρνηση κώφευσε σε τεκμηριωμένες προτάσεις, όχι μόνο των ΟΠ, αλλά και της πανεπιστημιακής κοινότητας. Σε κάθε περίπτωση θα έπρεπε η κυβέρνηση να αφήσει το κάθε πανεπιστημιακό τμήμα να επιλέξει εάν επιθυμεί βάση εισαγωγής και όχι να την επιβάλει με ρυθμίσεις αμφιβόλου συνταγματικότητας.

Αναφορικά με τους λεγόμενους “αιώνιους” φοιτητές που αποτελούν επίσης προσφιλές θέμα για λαϊκιστική πολιτική παιδείας, η διαγραφή φοιτητών έχει λογική σε χώρες που η εισαγωγή στα ΑΕΙ είναι ελεύθερη μετά την απόκτηση του απολυτηρίου, οπότε το κάθε ίδρυμα οφείλει να κρίνει εάν ένας φοιτητής ανταποκρίνεται εν τέλει στις απαιτήσεις του. Προϋποθέτει διαρκή εσωτερική αξιολόγηση της διδακτικής διαδικασίας, προσωπική στήριξη φοιτητών που αντιμετωπίζουν προβλήματα οικονομικής ή άλλης φύσης (υποτροφίες, άτοκα δάνεια) και κυρίως τη δυνατότητα επανεγγραφής και επαναπροσανατολισμού σε άλλα πανεπιστήμια ή γνωστικά αντικείμενα ή ακόμα και άλλες βαθμίδες και τύπους εκπαίδευσης.

Αναφορικά με την φύλαξη των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, ενδεικτικό είναι ότι το ψήφισμα του ακαδημαϊκού προσωπικού της Οξφόρδης εκθέτει ανεπανόρθωτα την ελληνική κυβέρνηση, που πρωτοτυπεί φέρνοντας την μόνιμη παρουσία της Αστυνομίας στα ακαδημαϊκά ιδρύματα.

Κατέρρευσε πλέον και ο μύθος ότι το πανεπιστημιακό άσυλο υποθάλπει την εγκληματικότητα: η αστυνομία ανέκαθεν είχε το δικαίωμα και την υποχρέωση να επέμβει όταν συντελούνται εγκληματικές πράξεις, όπως και σε κάθε άλλο σημείο της πόλης. Η υπερδιόγκωση της παραβατικότητας στα πανεπιστήμια έχει σκοπό να αποσπάσει το ενδιαφέρον από τα πραγματικά προβλήματα της παιδείας και της νεολαίας τα οποία αδυνατεί να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση, επιλέγοντας την εύκολη λύση της επιβολής αυταρχισμού και καταστολής σε ένα πάζλ δεξιάς αναχρονιστικής και αναποτελεσματικής πολιτικής. Είμαστε σίγουροι, ότι οι εμπεδωμένες στην κοινωνία αξίες της ελευθερίας και της δημοκρατίας θα αποδειχθούν ισχυρότερες από τους σχεδιασμούς της.

Η φωτογραφία είναι από εδώ: https://www.nemeapress.gr/2020/07/29/psifistike-kata-pleiopsifia-to-nomoschedio-gia-tin-idiotiki-ekpaideysi/