Ομιλία του Βουλευτή Γιάννη Τσιρώνη, στην ολομέλεια της Βουλής, στη συζήτηση για την επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών στις 23/1

η Αντιπολίτευση με την πολιτική της εξαπατά τον ελληνικό λαό!

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Ελληνίδες και Έλληνες,

θα αποδείξω ότι η Αντιπολίτευση με την πολιτική της εξαπατά τον ελληνικό λαό. Θα αποδείξω με ντοκουμέντα ότι οδηγεί τη χώρα σε έναν επικίνδυνο διχασμό. Θα αποδείξω με ντοκουμέντα ότι οι προτάσεις τους οδηγούν την Ελλάδα σε διπλωματικό αδιέξοδο και σε εθνική καταστροφή. Θα αποδείξω ότι μετατρέπουν την κρίση των κομμάτων τους σε εθνική κρίση. 

Και ξεκινάω με την εκχώρηση της λέξης «Μακεδονία», γιατί μας λένε ότι εκχωρούμε, εκχωρούμε, εκχωρούμε. Καταθέτω στα Πρακτικά τον Κανονισμό 3567/1991, όπου με υπογραφή Σαμαρά αποκτήσαμε εμπορικές σχέσεις με τη Δημοκρατία της Μακεδονίας, που αυτοαποκαλείτο τότε.

(ο Γιάννης Τσιρώνης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)

Το Γραφείο του κ. Σαμαρά ισχυρίζεται ότι αυτό έγινε για την επαρχία της γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας. Είναι ψέματα. Ήδη από τον Νοέμβριο, γιατί ο Κανονισμός αυτός εγκρίθηκε τον Δεκέμβριο, είχε ανακηρυχθεί ανεξαρτησία του γειτονικού κράτους με σύνταγμα που είχε εγκριθεί και το οποίο είχε μέσα τον όρο «Δημοκρατία της Μακεδονίας», «μακεδονικός λαός», «μακεδονική γλώσσα». Άρα, ήξερε ο κ. Σαμαράς ότι υπογράφει Κανονισμό για τέσσερις δημοκρατίες τότε, οι οποίες δεν ήταν φυσικά επαρχίες πλέον της Γιουγκοσλαβίας, η οποία είχε καταργηθεί.

Έστω, όμως, ότι το 1991 δεν αναγνωρίζαμε κράτος και μόνο εμπορικές συναλλαγές. Το 1995 -καταθέτω τον Κανονισμό, τη συμφωνία που την κατέθεσε και άλλος- στην Ενδιάμεση Συμφωνία της Ελλάδας, στο άρθρο 1 αναγνωρίζουμε ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος στον ΟΗΕ, το οποίο την ημέρα εκείνη είχε πάλι συνταγματικό όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας», πάλι είχε Μακεδόνες πολίτες, πάλι είχε μακεδονική γλώσσα. Την ημέρα εκείνη επίσημα αναγνωρίσαμε το κράτος και όποιος ξέρει διεθνές δίκαιο, ξέρει τι σημαίνει αναγνώριση ανεξάρτητου και κυριάρχου κράτους.

(ο Γιάννης Τσιρώνης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)

Το μοναδικό το οποίο εκκρεμούσε στο άρθρο 5, που αναφέρθηκε, αλλά αποκρύπτονται όλα τα άλλα άρθρα, ήταν η ονομασία με την οποία θα αναφέρεται στους διεθνείς οργανισμούς με βάση την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, την 817 -την καταθέτω και αυτή- που αναφέρει ότι το όνομα στους διεθνείς οργανισμούς και όχι το συνταγματικό, που ήταν Δημοκρατία της Μακεδονίας και κανείς δεν το αμφισβητούσε, θα είναι FYROM.

(ο Γιάννης Τσιρώνης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)

Άρα, λοιπόν, ούτε το erga omnes είχατε διεκδικήσει ούτε οτιδήποτε άλλο εκείνη την ημέρα που αναγνωρίσατε το κράτος.

Και πάμε στην εκχώρηση της γλώσσας. Δεν θα αναφέρω πάλι την Πηνελόπη Δέλτα, τον Στρατή Μυριβήλη, τον Ευάγγελο Αβέρωφ και όλη την Ελλάδα και τους πάντες στην Ευρώπη, που μιλούσαν για μακεδονική γλώσσα. Θα καταθέσω στα Πρακτικά μονάχα την επίσημη σελίδα του ΟΗΕ, στην οποία βλέπω για την Former Yugoslavic Republlic of Macedonia official language, δηλαδή επίσημη γλώσσα, Macedonian.

(ο Γιάννης Τσιρώνης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)

Επίσης θα καταθέσω στα Πρακτικά τη στατιστική του 1928, μία σελίδα. Μπορείτε να μπείτε στο διαδίκτυο να τη βρείτε. Είναι απογραφή του πληθυσμού της Ελλάδας του 1928, στην οποία βλέπω πίσω ότι τη μακεδονοσλαβική γλώσσα τη μιλάνε ογδόντα μία χιλιάδες συμπολίτες μας. Και δεν είναι η βουλγαρική γιατί τη βουλγαρική την αναφέρει σε άλλο εδάφιο, που τη μιλάνε κάτω από δεκαεπτά χιλιάδες συμπολίτες μας. Μακεδονική-σλαβική, λοιπόν. Αυτά το 1928. Προδότες όλοι αυτoί. Εκχώρησαν τη γλώσσα τότε.

(ο Γιάννης Τσιρώνης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)

Και πάμε παρακάτω, γιατί φυσικά ούτε ως διάλεκτος αναφέρεται. Ως γλώσσα αναφέρεται η γλώσσα αυτή, για να ξεκαθαρίσουμε. Είναι δεκάδες κείμενα, δεν χρειάζεται να αναφέρω.

Και πάμε στην εκχώρηση εθνότητας. Καταρχάς, εξαπατούν τον ελληνικό λαό. Οι εθνότητες -γιατί λένε ότι κανένας πρωθυπουργός δεν αναγνώρισε ποτέ εθνότητα- ποτέ δεν αναγνωρίστηκαν, ποτέ δεν αναγνωρίζονται. Κανένας δεν έχει ανάγκη να λέγεται «Φλαμανδός» ή να τον αναγνωρίσει κανένας Έλληνας πρωθυπουργός, είτε να λέγεται «Τούρκος», είτε «Ιταλός» ή οποιαδήποτε άλλη εθνότητα.

Αυτό που αναγνωρίζεται είναι η «nationality». Καταθέτω στα Πρακτικά τι σημαίνει «nationality», σύμφωνα με τον ορισμό του European Convention. Σε αυτό αναφέρεται, λοιπόν, ότι «nationality» σημαίνει ο νομικός δεσμός μεταξύ ενός κράτους και ενός προσώπου και δεν υποδηλώνει την εθνική καταγωγή του προσώπου. Ακριβώς από κάτω λέει: «multiple nationality means», πολλαπλή υπηκοότητα σημαίνει την ταυτόχρονη κατοχή δύο υπηκοοτήτων από το ίδιο πρόσωπο. Δεν έχει κανένα πρόσωπο δύο εθνότητες.

(ο Γιάννης Τσιρώνης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)

Αυτή είναι η επίσημη σύμβαση για τη «nationality» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να πάψουμε να παίζουμε με τις λέξεις. Αν, λοιπόν, θέλετε να ξέρετε ποια είναι η «nationality» των γειτόνων μας σήμερα, χωρίς τη συμφωνία των Πρεσπών, είναι «Μακεδόνας» σκέτο. Παντρεύονται, συνεταιρίζονται, διαμένουν μόνιμα στην Ελλάδα, αγοράζουν περιουσίες στην Ελλάδα με διαβατήρια που γράφουν «Μακεδόνες». Το «nationality» σήμερα των γειτόνων μας είναι «Μακεδόνες» και το έχετε εκχωρήσει από το 1995. Ούτε, λοιπόν, αυτό το εκχωρούμε σήμερα.

Επίσης, λέτε: «Αναγνώριση του Μακεδονικού λαού». Με τη συμφωνία των Πρεσπών λέτε ότι αυτό αναγνωρίζεται πλέον. Καταθέτω, λοιπόν, τα συντάγματα των Μακεδόνων του 1991 -που ο κ. Σαμαράς το αγνοούσε- τα μεταγενέστερα και τα μέχρι τώρα. Έχω υπογραμμίσει σε πόσα σημεία των Συνταγμάτων τους σήμερα αναφέρεται «μακεδονικός λαός».

(ο Γιάννης Τσιρώνης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)

Και ρωτάω: Δεν τα είχατε δει τα Συντάγματα το 1995, όταν αναγνωρίσαμε τη χώρα; Γιατί δεν βάλατε τότε την έννοια «μακεδονικός λαός» και το βάλατε πριν από τέσσερις μέρες; Κοροϊδευόμαστε; Τα έχετε ήδη αναγνωρίσει. Ποτέ, καμία ελληνική κυβέρνηση, δεν αμφισβήτησε τη λέξη «μακεδονικός λαός» στα Συντάγματα της γειτονικής χώρας και ποτέ δεν μπήκε σε διαπραγμάτευση.

Πάμε στο δίκαιο της θάλασσας. Ας πάρουμε μια απόφαση. Αυτοί έτσι κι αλλιώς ως περίκλειστο κράτος δικαιούνται να βγουν στη θάλασσα. Ρωτάω κάθε λογικό Έλληνα πολίτη: Τι συμφέρει; Να βγουν από τα λιμάνια της Βουλγαρίας, από τα λιμάνια της Αλβανίας ή από τη Θεσσαλονίκη μας; Τι συμφέρει εμάς κοινωνικά, εμπορικά, εθνικά, με συμμαχίες; Να είναι η Θεσσαλονίκη το λιμάνι που θα χρησιμοποιήσουν, όπως το Λουξεμβούργο που χρησιμοποιεί τα λιμάνια της Ολλανδίας; Τι συμφέρει εμάς; Εγώ λέω ότι μας συμφέρει να χρησιμοποιήσουν τη Θεσσαλονίκη και είμαι πολύ χαρούμενος να το κάνουν.

Κάποιοι άλλοι λένε -και λυπάμαι, γιατί είναι γελοίο επιχείρημα- ότι «είμαστε αντίθετοι στη Συμφωνία επειδή τη θέλουν οι Αμερικανοί και οι μεγάλες δυνάμεις». Για όνομα του Θεού! Να σας θυμίσω ότι στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου οι μεγάλες δυνάμεις, για τα δικά τους συμφέροντα φυσικά, τσάκισαν τον Ιμπραήμ. Τι θα έπρεπε να κάνουμε τότε; Να αφήσουμε τον λαό μας να σφαχτεί από τον Ιμπραήμ, επειδή δεν θέλαμε οι μεγάλες δυνάμεις να παρέμβουν;

Ένα πράγμα με ενδιαφέρει εμένα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι: το συμφέρον της χώρας μου. Πιστεύετε ότι το συμφέρον της χώρας μου είναι με τον Πούτιν που αποκαλεί τη γειτονική χώρα «Μακεδονία» σκέτο, ή με τους Τούρκους που αντιτίθενται στη Συμφωνία, ή με τους Βούλγαρους εθνικιστές; Και εδώ υπάρχει μια επικίνδυνη ατραπός. Το γεγονός ότι κάποιοι ανεύθυνοι τελείως ταυτίζουν τη γειτονική γλώσσα με τα βουλγαρικά, θα έκανε τα κόκκαλα του Παύλου Μελά να τρίζουν. Είναι επικίνδυνη ατραπός να ταυτίζετε τη γειτονική μας χώρα, τη βόρεια χώρα, με τους Βούλγαρους οι οποίοι διεκδικούν ως «Βούλγαρους» ακόμα και τους κατοίκους στο Ωραιόκαστρο.

Όσον αφορά στο ΝΑΤΟ, κάποιοι λένε ότι χάνουμε το ατού. Να θυμίσω, λοιπόν, ότι με την ενδιάμεση Συμφωνία, στο άρθρο 11 -την έχω ήδη καταθέσει- δεν έχουμε δικαίωμα να βάλουμε βέτο για την είσοδο της χώρας. Επομένως, αυτό για το οποίο τους πείσαμε στο Βουκουρέστι χάρη στον Κώστα Καραμανλή και την Ντόρα Μπακογιάννη είναι να αναβληθεί η είσοδος, μέχρι να λυθεί το θέμα του επίσημου ονόματος. Πηγαίνετε και πείτε τους τώρα, λοιπόν, ότι μπλοφάραμε, ότι δεν θέλουμε σύνθετη ονομασία, να τη βάλουν αύριο στο ΝΑΤΟ και να μην έχουμε δικαίωμα να βάλουμε βέτο.

Άρα, σε συγκρίσεις, αν θέλατε να κάνουμε δημοψήφισμα, τι προτιμάτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Ελληνίδες και Έλληνες, το «Μακεδονία» σκέτο που έχουμε ήδη υπογράψει ή το «Βόρεια Μακεδονία», το «πολίτες Μακεδόνες» ή το «Μακεδόνες πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας», τη «μακεδονική γλώσσα» ή τη «μακεδονική σλαβική»;

Γιατί, λοιπόν, τρομοκρατείτε τον ελληνικό λαό και τον βγάζετε στους δρόμους; Να σας πω γιατί. Κάποιοι το έχουν ήδη πει. Θέλουν πόλεμο! Θέλουν να πολεμήσουν τα παιδιά μας! Αμφισβητούν τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου. Ξεκάθαρα το λέω! Κάποιοι το λένε. Δεν θέλω να πω ποιοι είναι αυτοί, γιατί ντρέπομαι και να μιλάω για αυτούς. Οι υπόλοιποι, όμως, απλά είναι καιροσκόποι.

Εμείς, λοιπόν, στον ΣΥΡΙΖΑ και στους Οικολόγους Πράσινους επενδύουμε -και θα σας εξηγήσω γιατί βιαζόμαστε για τη Συμφωνία- στη συνεργασία και τη φιλία. Εκεί είναι εμάς η πολιτική μας και πιστεύουμε ότι η συνεργασία και η φιλία είναι το μέλλον της χώρας μας.

Ευχαριστώ.