«Θα είμαστε παρόντες όπου οι άνθρωποι υποφέρουν και το περιβάλλον καταστρέφεται»
Πολιτική απόφαση του Πανελλαδικού Συμβουλίου των Οικολόγων Πράσινων, Θεσσαλονίκη, 10.3.2013
Παρότι η πιθανότητα εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ φαίνεται να έχει απομακρυνθεί, η κρίση διαρκώς βαθαίνει στη χώρα. Διανύει ήδη τον πέμπτο χρόνο, έχοντας καταστρέψει πάνω από ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας και έχει οδηγήσει την ανεργία σε πρωτοφανή ποσοστά. Εξίσου οδυνηρές είναι οι συνθήκες αποκλεισμού -περιθωριοποίησης αλλά και ρατσιστικής αντιμετώπισης, που απειλούν όποιον εγκλωβιστεί στον εφιάλτη της ανεργίας. Ακόμα και όσοι έχουν την τύχη να εργάζονται και να πληρώνονται για τη δουλειά τους, συχνά δεν καταφέρνουν να αντιμετωπίσουν τις στοιχειώδεις βιοτικές ανάγκες.
Σε αυτές τις συνθήκες, η κυβέρνηση προωθεί την αντίληψη ότι νέες δραστικές μειώσεις του κατώτατου μισθού θα μειώσουν την ανεργία, ιδιαίτερα των νέων, ακολουθώντας πιστά -και σε αυτό το θέμα- τις πολιτικές που επιδιώκουν να βελτιώσουν τα στατιστικά στοιχεία για την οικονομία, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι το τίμημα στην οικονομία, την κοινωνία και το περιβάλλον είναι ήδη τεράστιο και δυσανάλογο: έχει διαρραγεί ο ιστός της κοινωνίας, μικρά και μεγάλα δράματα εκτυλίσσονται καθημερινά στις πόλεις και τα χωριά και τελικά η Ελλάδα μαζί με το παρόν θυσιάζει και το μέλλον της, την προοπτική της βιώσιμης ευημερίας. Ταυτόχρονα, τα λουκέτα αυξάνονται, οι επαγγελματίες βουλιάζουν και το νέο μεταναστευτικό ρεύμα στερεί από τη χώρα σοβαρές δημιουργικές δυνάμεις.
Η κυβέρνηση αλλά και -κατά περίπτωση- μέρος της αντιπολίτευσης έχουν επιλέξει να παραπλανήσουν τους πολίτες, καλλιεργώντας ελπίδες για ανάκαμψη στη βάση της καταστροφής του περιβάλλοντος, εστιάζοντας στις εξορύξεις παντός είδους (χρυσός, πετρέλαιο, λιγνίτης), στη χαλάρωση των πολεοδομικών κανόνων με νέες ρυθμίσεις για νομιμοποίηση αυθαιρέτων, το χτίσιμο στον αιγιαλό κ.α. Με αυτό τον τρόπο, έχουν προσθέσει την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και του περιβάλλοντος στη μεγαλύτερη οικονομική και κοινωνική κρίση.
Αλλά αυτές οι πολιτικές δεν μπορούν να υλοποιηθούν χωρίς προσφυγή στον αυταρχισμό. Τελευταία διαπιστώνουμε όλο και μεγαλύτερη διολίσθηση της κυβέρνησης σε αντιδημοκρατικές πρακτικές, με κορυφαίο παράδειγμα το κλίμα τρομοκρατίας που προσπαθεί να επιβάλει στη Χαλκιδική, για να καταστείλει το κίνημα των κατοίκων κατά των καταστροφικών εξορύξεων χρυσού, με τη συμβολή κάποιων κυρίαρχων ΜΜΕ. Παράλληλα, οι πολίτες βλέπουν καθημερινά να κατεδαφίζεται με επιταχυνόμενους ρυθμούς το κοινωνικό κράτος, να υποβαθμίζονται οι υπηρεσίες Υγείας και να υλοποιούνται σοβαρές αλλαγές στην ανώτατη εκπαίδευση με διαδικασίες fast track και χωρίς να προηγηθεί ουσιαστικός διάλογος, την ώρα που η στοιχειώδης και μέση εκπαίδευση υποβαθμίζονται.
Η κυβέρνηση ακολουθεί την πολιτική των προκατόχων της στη διαχείριση της οικονομίας, υλοποιώντας τα μέτρα λιτότητας του μνημονίου, με μόνιμο στόχο να πάρει την επόμενη δόση, βυθίζοντας την οικονομία σε μεγαλύτερη συρρίκνωση. Την ίδια στιγμή αποφεύγει, αναβάλει και τελικά προσπερνά τις μεταρρυθμίσεις (είτε είναι είτε δεν είναι στο μνημόνιο), όπως φοροδιαφυγή, διαφθορά -δημόσια διοίκηση, απονομή δικαιοσύνης κλπ, που θα διασφάλιζαν καλύτερες προοπτικές μεσοπρόθεσμα. Παράλληλα, υλοποιεί την ακροδεξιά ατζέντα που της επιβάλει η πίεση που δέχεται από την άνοδο της ναζιστικής Χρυσής Αυγής.
ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ
Η ΝΔ, που ηγεμονεύει στην κυβέρνηση, είναι κυρίως υπεύθυνη για την αποτυχία διαμόρφωσης στρατηγικής εξόδου από την κρίση αλλά είναι και ο βασικότερος μοχλός του εντεινόμενου αυταρχισμού απέναντι σε όσους αγωνίζονται εναντίον των πολιτικών της. Την ίδια στιγμή αναδεικνύεται σε κύρια δύναμη αντίστασης στην διαδικασία κάθαρσης με τη στήριξη που παρέχει, στο μέτρο του δυνατού, ακόμα και σε καταδικασμένους καταχραστές του δημοσίου χρήματος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προχωρά στη στροφή προς ευρύτερα ακροατήρια χωρίς να έχει καταφέρει να διαμορφώσει πειστική πρόταση διακυβέρνησης, πόσο μάλλον εξόδου από την κρίση. Αναλαμβάνοντας την υποστήριξη συγκεκριμένων συντεχνιών που έχουν μείνει ορφανές, μετά τις εκκλήσεις για την επίσπευση της ανακήρυξης ΑΟΖ για την εξόρυξη υπαρκτών ή μη υδρογονανθράκων, τώρα ζητά επιτακτικά την κατασκευή νέων λιγνιτικών μονάδων στην ήδη επιβαρυμένη Δ. Μακεδονία.
Το ΠΑΣΟΚ, παρ’όλο που δείχνει ότι έχει ακόμα τη δυνατότητα να κινητοποιεί σημαντικές οργανωμένες δυνάμεις, συνεχίζει την πορεία παρακμής του στην κοινωνία, από την οποία δεν βρήκε διέξοδο ούτε στο συνέδριο που οργάνωσε πρόσφατα. Ταυτόχρονα, ο χώρος της κεντροαριστεράς δεν φαίνεται να διαθέτει την δυνατότητα ανασυγκρότησης έξω από το ΠΑΣΟΚ.
Η ΔΗΜΑΡ ακολουθεί την κυβερνητική πολιτική, πληρώνοντας με φυγόκεντρες τάσεις την εμπλοκή στη διαχείριση της εξουσίας.
Η Χρυσή Αυγή συνεχίζει να καρπώνεται τη δυσαρέσκεια του κόσμου, ακολουθώντας ένα συγκεκριμένο σχέδιο σε επίπεδο οργάνωσης αλλά και δράσης, κάτι που απαιτεί εξίσου μεθοδική αντιμετώπιση.
ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΛΑΙΣΙΟ
Στη διεθνή σκηνή, η προσπάθεια του ΔΝΤ να διορθώσει τη λάθος πολιτική, που το ίδιο είχε επεξεργαστεί αρχικά, δεν βρήκε ανταπόκριση ούτε στη Γερμανία ούτε στην Κομισιόν, που επιβεβαίωσαν ότι συνεχίζουν να εθελοτυφλούν ενώ η ανεργία αυξάνεται παντού, η Ευρώπη ξαναμπήκε σε ύφεση και οι κοινωνικές εντάσεις γενικεύονται.
Οι πολίτες της Ευρώπης αντιδρούν όλο και πιο μαζικά και στους δρόμους και με την ψήφο τους: σταθερά κάθε φορά που γίνονται εκλογές σε μια ευρωπαϊκή χώρα τα κόμματα που κυβερνούν χάνουν. Πρόσφατα οι κινητοποιήσεις στη Βουλγαρία, με αφορμή την αποτυχημένη ιδιωτικοποίηση της παροχής ηλεκτρικού ρεύματος, οδήγησαν την κυβέρνηση σε παραίτηση ενώ ο απερχόμενος πρωθυπουργός της Ιταλίας Μ. Μόντι κέρδισε μόλις το 10% των ψήφων.
Ειδικά στην Ιταλία, η παρένθεση της τεχνοκρατικής κυβέρνησης Μόντι και η συνεχιζόμενη λιτότητα έδωσε χώρο για την ανάπτυξη του λαϊκισμού, νεκρανάστησε τον Μπερλουσκόνι και ανέδειξε ρυθμιστή το κίνημα των 5 αστέρων.
Τελικά, η εμμονή στη λιτότητα έχει δημιουργήσει τεράστιες αντιδράσεις, βάζοντας σε κίνδυνο την προοπτική της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Το αδιέξοδο αυτό, παρά τους κινδύνους, δημιουργεί την ελπίδα για αλλαγή πολιτικής στην Ευρώπη.
ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ ΠΑΝΤΟΥ
Αυτή η συγκυρία κάνει πιο αναγκαία τη δράση ενός δυνατού πράσινου κινήματος στην κοινωνία και ενός ισχυρού πόλου της πολιτικής οικολογίας στην κεντρική πολιτική, με σχέδιο για την αντιμετώπιση της τριπλής κρίσης που απειλεί τη βιωσιμότητα και στους τρεις πυλώνες της.
– Η επανεκκίνηση του κόμματος της πολιτικής οικολογίας έχει σκοπό πρώτα απ’ όλα να το κάνει πιο χρήσιμο στην κοινωνία. Η διαδικασία της επανεκκίνησης είναι υπόθεση όλων των μελών και των φίλων των Οικολόγων Πράσινων -και όχι μόνο. Οι βασικές παράμετροι της δράσης μας πρέπει να επαναπροσδιοριστούν σε συντονισμό με τις ζωντανές δυνάμεις της κοινωνίας που αντιστέκονται και προσπαθούν να σώσουν το παρόν και να διασφαλίσουν το μέλλον των παιδιών τους:
– Όσους υποστηρίζουν την ανάγκη εγκατάλειψης της ασκούμενης μνημονιακής πολιτικής και την υλοποίηση μιας άλλης, η οποία θα εμπνέεται από μια ολοκληρωμένη αφήγηση για την ανόρθωση της χώρας και της κοινωνίας. Στοιχεία της άλλης πολιτικής θα πρέπει να είναι, παράλληλα με την επανεκκίνηση της πραγματικής οικονομίας, η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, με ενίσχυση της μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας και της αγροτικής παραγωγής, η ενίσχυση των αδυνάτων και με μοχλό την προστασία του περιβάλλοντος.
– Τις δυνάμεις εκείνες που υποστηρίζουν μεταρρυθμίσεις οι οποίες εξασφαλίζουν: α) ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα και την πάταξη της φοροδιαφυγής (ίδρυση σώματος ελεγκτών ανεξάρτητων από την εκτελεστική εξουσία), β) τις θεσμικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα (πολύ σημαντική εδώ η διάκριση εκτελεστικής από νομοθετικής εξουσίας, Δικαιοσύνη ανεξάρτητη από την εκτελεστική εξουσία και από διαπλεκόμενα συμφέροντα) γ) την πάταξη της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς, δημιουργώντας μια δημόσια διοίκηση με βάση της αρχές της αξιοκρατίας και της διαφάνειας, με κύριο σκοπό την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος, τη δημιουργία ανεξάρτητης αρχής που θα καθορίζει τη λειτουργία των ΜΜΕ (έκδοση αδειών και έλεγχος των οικονομικών δραστηριοτήτων τους, ώστε να δυσχεραίνεται η διαπλοκή και η διαφθορά).
- Επανεκκίνηση χρειάζεται και η οικονομία, για να φύγει από το βάραθρο στο οποίο βρέθηκε με το πρότυπο παραγωγής και κατανάλωσης των περασμένων δεκαετιών, με μια πράσινη στροφή σε βιώσιμη κατεύθυνση.
- Επανεκκίνηση χρειάζεται και η κοινωνία, σε κατεύθυνση μεγαλύτερης ισότητας και στις ευκαιρίες και στη κατανομή των εισοδημάτων, με πράσινες θέσεις εργασίας, ιδίως για τους νέους και τις γυναίκες που πλήττονται διπλά. Με ενίσχυση της εναλλακτικής οικονομίας, που μπορεί να δώσει λύσεις στα οικονομικά αδιέξοδα με αλληλεγγύη και ενίσχυση των κοινωνικών δεσμών.
- Επανεκκίνηση απαιτείται και για τη σχέση μας με το περιβάλλον, που πρέπει να αντιμετωπιστεί ως πηγή βιώσιμης ευημερίας, μακριά από τις ληστρικές πρακτικές του παρελθόντος.
- Επανεκκίνηση όμως χρειάζεται και το κοινό ευρωπαϊκό μας σπίτι. Οι κυβερνήσεις που αποφάσισαν τις καταστροφικές πολιτικές της λιτότητας την περίοδο 2010-2012 καταψηφίζονται η μία μετά την άλλη. Η αλλαγή πολιτικής όμως δεν μπορεί να περιμένει τις γερμανικές εκλογές, η λιτότητα πρέπει να σταματήσει σήμερα. Πέρα όμως από την εγκατάλειψη των συντονισμένων περιοριστικών πολιτικών της λιτότητας, χρειάζεται:
- μια νέα θέσμιση της ζώνης του ευρώ και της ΕΕ στην κατεύθυνση της ομοσπονδιοποίησης της ΕΕ, ταυτόχρονα με την αλλαγή των συσχετισμών σε ευρωπαϊκό επίπεδο,
- κοινό τραπεζικό σύστημα με ρυθμίσεις που θα διασφαλίζουν ότι δεν θα επαναληφθούν οι φούσκες της τελευταίας δεκαετίας,
- μηχανισμούς απόσβεσης των οικονομικών κραδασμών και αναδιανομής-επανεπένδυσης πλεονασμάτων (κοινή ασφάλιση ανεργίας, ενοποίηση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης),
- κοινή δημοσιονομική και οικονομική πολιτική και ένα πρόγραμμα εξόδου από την κρίση με μια πράσινη στροφή στην οικονομία, που θα βοηθήσει την Ευρώπη να ξεπεράσει την οικονομική κρίση, να δημιουργήσει εκατομμύρια νέες πράσινες θέσεις εργασίας αλλά και να αντιμετωπίσει την ακόμα μεγαλύτερη κρίση της Κλιματικής Αλλαγής.
Είναι ελπιδοφόρο ότι οι άνθρωποι συνομιλούν και προβληματίζονται για όσα τους αφορούν και για το τι μπορούν να κάνουν προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις δύσκολες συνθήκες που τους επιβάλλονται. Οι Οικολόγοι Πράσινοι θα είμαστε παρόντες σε κάθε σημείο όπου οι άνθρωποι υποφέρουν και το περιβάλλον καταστρέφεται. Με αισιοδοξία θα είμαστε εκεί όπου δίνονται μάχες για να σωθεί η αξιοπρέπεια των ανθρώπων και το μέλλον του τόπου μας.