Και η ασφάλεια της χώρας στο βωμό των ιδιωτικοποιήσεων

Το Υπουργείο Μεταφορών έβγαλε πρόσφατα σε διαβούλευση νομοσχέδιο με το οποίο καταργούνται οι κρατικές αεροπορικές αρχές, και ο έλεγχος θα γίνεται θεωρητικά πια, από μια κεντρική υπηρεσία στην Αθήνα.

Αυτό επηρεάζει άμεσα την ασφάλεια των πτήσεων, τα δικαιώματα των επιβατών, αλλά και την εθνική άμυνα.

Πολύ σημαντικές εθνικές επιπτώσεις έχουν οι προτεινόμενες με το τωρινό Σ/Ν αλλαγές στα 14 περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας, που έχουν παραχωρηθεί από το 2017 στη γερμανική εταιρεία Fraport, λαμβάνοντας υπόψη ότι στην ίδια εταιρεία ανήκει και το δεύτερο μεγαλύτερο πολιτικό αεροδρόμιο της Τουρκίας στην Αττάλεια, καθώς και το αεροδρόμιο της Τύμβου στα κατεχόμενα της Κύπρου.

Σύμφωνα, λοιπόν, με το Σ/Ν, οι αερολιμενικοί με διαβαθμισμένη πρόσβαση σε χώρους των αεροδρομίων και σε υποθέσεις του Υπ. Εθνικής Αμύνης, καταργούνται ως υπάλληλοι της εποπτικής αρχής ΑΠΑ, και ο έλεγχος των 14 αεροδρομίων από την ΥΠΑ και το ΓΕΑ περνάει στην ιδιωτική εταιρεία, ακόμη και σε καιρό σύρραξης.

Σημειώνεται ότι εκτός από τα αεροδρόμια σε Ζάκυνθο, Κεφαλονιά, Άκτιο, Κέρκυρα, Θεσσαλονίκη, Καβάλα, Σκιάθο, Μύκονο, Σαντορίνη και Χανιά στην ιδιωτική εταιρεία ανήκουν πλέον και τα αεροδρόμια σε Μυτιλήνη, Σάμο, Κω και Ρόδο, κοντά δηλαδή στην τουρκική μεθόριο.

Ειδικοί κανόνες για αναστολή της επιστράτευσης των ιδιωτικών υπαλλήλων της εταιρείας και για οργάνωσή της ως Ανεξάρτητο Ίδρυμα ΠΣΕΑ (Πολιτική Σχεδίαση Έκτακτης Ανάγκης) παύουν να ισχύουν. Οι υποδομές και τα μεταφορικά μέσα περνούν στη δικαιοδοσία της εταιρείας.

Δηλαδή, σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, το κράτος θα έχει πυροσβέστες χωρίς οχήματα και δίκτυα νερού, ενώ δεν θα έχει υπαλλήλους για τις απαραίτητες αναφορές προς το ΓΕΑ, αλλά ούτε καν ανθρώπους με γνώσεις και δικαιοδοσία πρόσβασης στις στοιχειώδεις, αλλά κρίσιμες, υποδομές και συστήματα ελέγχου των αεροδρομίων.

Ο αρμόδιος Τομεάρχης σε θέματα άμυνας των Οικολόγων ΠΡΑΣΙΝΩΝ, Φίλιππος Γκανούλης δήλωσε σχετικά:

«Ως Οικολόγοι πράσινοι έχουμε δηλώσει κατά το παρελθόν, και επαναλαμβάνουμε και τώρα, ότι τομείς όπως το νερό, η ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, η εθνική άμυνα κ.λπ. είναι στρατηγικής σημασίας και δεν μπορούν σε καμιά περίπτωση να μεταβιβάζονται σε ιδιώτες.

Η αξία μιας Κυβέρνησης φαίνεται από την ικανότητά της να διοικεί με αξιοπρέπεια και αποδοτικότητα τις δημόσιες υπηρεσίες -και όχι από την ευκολία να τις παραχωρεί σε τρίτους και μάλιστα με αβέβαιο οικονομικό μέλλον.

Στην τελευταία περίπτωση εύλογα καταλήγει ο πολίτης στο συμπέρασμα ότι η χώρα «ξεπουλιέται» προς όφελος μιας εταιρείας ξένων συμφερόντων που αδιαφορεί για το μέλλον της χώρας».