Αν μπορούσαν τα δέντρα να ψηφίσουν…

Την εκχέρσωση δασικών εκτάσεων με υπογραφή δασάρχη (!) και την αλόγιστη επέκταση παραδοσιακών οικισμών θεσμοθετεί το νέο νομοσχέδιο που συζητείται στη Βουλή και φέρει τον τίτλο: «Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Καταπολέμησης της Διαφθοράς και άλλες επείγουσες διατάξεις»!

Με το νέο πόνημα-έκτρωμα της Κυβέρνησης περιορίζεται δραματικά η προστασία δασών και δίνονται κίνητρα σε καταπατητές, καταργείται το τεκμήριο κυριότητας του δημοσίου σε περιπτώσεις δασωμένων αγρών και θεσμοθετούνται απαράδεκτες περιβαλλοντικά και επιστημονικά  πολεοδομικές ρυθμίσεις στους  παραδοσιακούς οικισμούς ακόμη και σε πυρήνες Εθνικών Πάρκων.

Αποστέλλοντας επιστολή σε όλα τα δημοκρατικά κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου οι Οικολόγοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ σημειώνουμε όλες τις παραγράφους που θίγουν τη χώρα, οι οποίες έχουν ως εξής:

Με το άρθρο 72, αντιμετωπίζονται σοβαρά πολεοδομικά και περιβαλλοντικά ζητήματα  με ρουσφετολογική νοοτροπία, αφού θα επιτρέπεται η οριοθέτηση των οικισμών πριν γίνουν τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια (ΤΠΣ) και ΕΠΣ, ενώ είναι πολεοδομικά ανορθόδοξο οι οριοθετήσεις–επεκτάσεις οικισμών να προηγούνται του υπερκείμενου γενικού σχεδιασμού με σοβαρές πολεοδομικές και περιβαλλοντικές συνέπειες, κλείνοντας το μάτι με φωτογραφικό τρόπο, σε αυθαιρεσίες που έχουν γίνει ακόμη και στο ήδη οριοθετημένο παραδοσιακό οικισμό του Παπίγκου, στον πυρήνα του Εθνικού Πάρκου Βόρειας Πίνδου, με θέα το παγκόσμιο γεωλογικό μνημείο του φαραγγιού του Βίκου, με δικαιολογία την “πλάνη περί τα πράγματα”!!!

Το δε άρθρο 80 (σε αντικατάσταση του άρθρου 67 του Ν. 998/79) διατείνεται ότι θα λύσει το χρονίζον θέμα των «δασωμένων αγρών», δηλαδή όσων εκτάσεων είχαν άλλη μορφή παλαιότερα και λόγω εγκατάλειψης δασώθηκαν με φυσικό τρόπο, αλλά δεν έχουν νόμιμους τίτλους. Εκεί εφαρμόζεται σήμερα το τεκμήριο κυριότητας του δημοσίου. Σύμφωνα με την προτεινόμενη παρ. 3 της διάταξης του άρθρου 80, «δασωμένοι αγροί» που αποτελούνται από «αραιά δάση», θα εξαιρούνται εντελώς από τη δασική νομοθεσία και θα μπορούν έτσι να εκχερσωθούν (και να χτιστούν), με απλή απόφαση Δασάρχη!

Ακόμη χειρότερα με βάση την παρ. 1 του ίδιου άρθρου το ελληνικό δημόσιο θα απεμπολήσει το τεκμήριο κυριότητας από «περίπου 6,5 εκατομμύρια στρέμματα δασών». Να σημειώσουμε εδώ ότι κανείς δεν είναι ενάντια στην επανα-καλλιέργεια ενός αγρού που δασώθηκε λόγω εγκατάλειψης, το αντίθετο μάλιστα, όπως άλλωστε προβλέπει το ΣΥΝΤΑΓΜΑ  στο άρθρο 24 αφού: «Απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δασών και των δασικών εκτάσεων, εκτός αν προέχει για την Εθνική Οικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη τους χρήση, που την επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον». Γιατί λοιπόν δεν δημιουργείται ένα «Εθνικό Απόθεμα Δασωμένης Γης» που να παραχωρείται για γεωργική χρήση – δενδροκομική καλλιέργεια- σε όποιους πραγματικά ενδιαφέρονται για αγροτική και όχι οικιστική αξιοποίηση χωρίς εξαίρεση από την δασική νομοθεσία και χωρίς παραχώρηση κυριότητας;

ΕΔΩ η επιστολή.