Όπου φυσάει ο άνεμος… Οι Οικολόγοι Πράσινοι κατά της έγκρισης των Aιολικών Σταθμών στην Μάνη
Οι Οικολόγοι Πράσινοι θεμελιώνουμε την πολιτική μας οπτική στην παραδοχή μιας άλλης, επαναπροσανατολισμένης, πρότασης «ανάπτυξης», που δεν αρκείται στην προσπάθεια μείωσης των συμπτωμάτων της οικολογικής κρίσης, μέσω ενός ρηχού περιβαλλοντισμού, αλλά προχωρά σε μια συνολική κριτική του μοντέλου της βιομηχανικής καπιταλιστικής ανάπτυξης και των πολιτικών που την στηρίζουν, οι οποίες δημιούργησαν και δημιουργούν την κρίση. Μιας πρότασης «βιώσιμης ευημερίας» που στοχεύει στην μεταστροφή του σημερινού ανταγωνιστικού μοντέλου κοινωνίας, οικονομίας και φυσικού περιβάλλοντος, παραγωγής και κατανάλωσης, βάσει των οικολογικών παραδοχών της «κλίμακας», της «εγγύτητας» και της «διάχυσης» και των προταγμάτων:
– της μέγιστης δυνατής μείωσης της κατανάλωσης πόρων
– της μέγιστης δυνατής κατανάλωσης ανανεώσιμων πόρων και,
– της προστασίας των κοινών αγαθών – νερό, αέρας, αιγιαλοί, δάση, υγρότοποι, κ.λπ. – και του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος και πλούτου.
Είναι εύλογο ότι, στο πλαίσιο της πολιτικής μας οπτικής, οι Οικολόγοι Πράσινοι προσδίδουμε στο «ενεργειακό ζήτημα» μία εντελώς άλλη διάσταση, προγραμματικά διαρθρωμένη μεταξύ της προσπάθειας μέγιστης δυνατής εξοικονόμησης, της διάχυτης αυτάρκειας και της προοδευτικής, ολικής, αντικατάστασης των συμβατικών, «βρώμικων», μεθόδων παραγωγής ενέργειας με εκείνες μέσω των ΑΠΕ: «Η λογική που αντιμετωπίζει γενικά και άκριτα την ενέργεια ως «λαϊκό δικαίωμα» και «κοινωνικό αγαθό είναι ξεπερασμένη», διακηρύσσουμε στις προγραμματικές μας θέσεις. «Πρέπει πλέον να θέτουμε το ερώτημα ποια ενέργεια, πόση ενέργεια και με ποιον τρόπο καταναλώνουμε αλλά και να επανεξετάσουμε τις ανάγκες που «πρέπει» να εξυπηρετήσουμε. Όραμά μας είναι μια κοινωνία στην οποία η κατανάλωση ενέργειας θα περιοριστεί σε επίπεδα συμβατά με τη βιωσιμότητα και η παραγωγή της θα γίνεται από ανανεώσιμες πηγές (ΑΠΕ), το κοντινότερο δυνατόν στο σημείο χρήσης της». Και όλα αυτά, μέσω της «αμεσοδημοκρατικής» κατάρτισης ενός εθνικού Σχεδίου Ενεργειακής Πολιτικής και Στρατηγικής – άλλως «μακροχρόνιου ενεργειακού προγραμματισμού» – σε θέση να καθορίσει το «ποια», το «πόση» και «με ποιον τρόπο», σε αρμονική συνάρτηση με τα δεδομένα και τις ιδιαιτερότητες του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος, απέναντι στις πρακτικές της χρεωκοπημένης πολιτικής των μεμονωμένων, αποσπασματικών και ασύνδετων ενεργειακών στόχων που τίθενται «σωρηδόν», κατά καιρούς, από κάθε λογής πολιτική «ηγεσία», από την Ευρωπαϊκή Ένωση, από κάθε λογής αρμόδιο ενεργειακού τομέα ή από ενεργειακές εταιρείες, δημόσιες ή και ιδιωτικές, άσχετα τύπου τοπικού ενεργειακού δυναμικού και τοπικών περιβαλλοντικών και πολιτισμικών ιδιαιτεροτήτων.
Από αυτή την οπτική γωνία, οι Οικολόγοι Πράσινοι θεωρούμε αδιαμφισβήτητα απαγορευτική την εγκατάσταση οιουδήποτε Αιολικού Σταθμού βιομηχανικού τύπου στη χερσόνησο της Μάνης όπως το προγραμματιζόμενο – σε φάση έναρξης εργασιών – συνολικού δυναμικού 48 ανεμογεννητριών, ύψους 120 μέτρων. Προϊόν έγκρισης ΥΠΕΚΑ των χρεωκοπημένων κυβερνήσεων ΝΔΣΟΚ από το μακρινό 2012 και επικυρωμένο πρόσφατα μέσω της υπογραφής Υπουργού Πολιτισμού Λυδίας Κονιόρδου, το έργο όχι μόνο εκφεύγει της οποιαδήποτε προσέγγισης στα ανεκτίμητα – περιβαλλοντικά και πολιτιστικά – δεδομένα της περιοχής, αλλά και κάθε οικολογικής προσέγγισης στο «ενεργειακό ζήτημα»:
– Χωροθετείται σε θέσεις που απέχουν από παραδοσιακούς οικισμούς σε απόσταση μικρότερη από ότι προβλέπεται, σε αντίθεση με τις διατάξεις του Ειδικού Χωροταξικού ΑΠΕ.
– Χωροθετείται εντός περιοχής NATURA – Ζώνη Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ), δίχως εκτίμηση των σημαντικών επιπτώσεων στο φυσικό περιβάλλον.
– Χωροθετείται πλησίον περιοχών και στοιχείων πολιτιστικής κληρονομιάς και εντός τοπίου ιδιαίτερης, αν όχι μοναδικής, σημασίας κατά παράβαση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για το Τοπίο.
– Xωροθετείται κατά τρόπο ώστε μέρος των συνοδών έργων – χωματουργικά, διάνοιξη δρόμων, εκβραχισμοί, κατασκευές υπογείου δικτύου γραμμής υψηλής και μεσαίας τάσης, υποσταθμών κ.λ.π. – να ενδιαφέρει περιοχές σημαντικής περιβαλλοντικής και πολιτιστικής αξίας.
– Χωροθετείται, τέλος, απουσία ενός εθνικού Σχεδίου Ενεργειακής Πολιτικής και Στρατηγικής – κυριολεκτικά «όπου φυσάει ο άνεμος» – για να παράσχει ηλεκτρική ενέργεια ποιος ξέρει που και σε ποια απόσταση.
Οι Οικολόγοι πράσινοι θεωρούμε ότι η μανιάτικη χερσόνησος, πραγματικό μνημείο φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, φυσικού πλούτου και διαχρονικών ανθρωπογενών παρεμβάσεων ανεκτίμητης αξίας – με μόνο μήκος 35 χλμ. και μέσο πλάτος 7 χλμ. – που είναι ενταγμένη στο δίκτυο NATURA – Ζώνη Ειδικής Προστασίας, ως ένα από τα δύο μεταναστευτικά περάσματα πτηνών σε όλη την Επικράτεια, με εθνική και ευρωπαϊκή σημασία, και εσωκλείει:
– 94 από τους συνολικά 118 παραδοσιακούς οικισμούς της Πελοποννήσου,
– 269 κηρυγμένους αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία,
– 1.000 πολεμόπυργους και πυργόσπιτα,
– πάνω από 600 παλαιοχριστιανικές, βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησίες,
– ανεξερεύνητους μεγαλιθικούς οικισμούς και «παλαιόχωρες»,
– δεκάδες σπήλαια, με πλέον γνωστά αυτά του Δυρού,
– εντυπωσιακή βιοποικιλότητα, μοναδικής χλωρίδας και πανίδας, δεκάδων προστατευόμενων ειδών, καθιστά απαγορευτική την οποιαδήποτε προσπάθεια μετατροπής της σε βιομηχανικό πάρκο και τοπίο.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι συμπαραστέκονται στον πολυετή αγώνα κατά του έργου, για την προστασία του ανεκτίμητου περιβαλλοντικού και πολιτισμικού θησαυρού της Μάνης, πάμπολλων πολιτών, συλλόγων και φορέων – μεταξύ των οποίων o Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, η Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, η Ελληνική Εταιρεία για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς και ο Σύλλογος Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής – και καλούν το Συμβούλιο της Επικρατείας, να αποδεχθεί την πρόσφατη προσφυγή τους και προχωρήσει στην ακύρωση των σχετικών αδειοδοτήσεων (α.π.197130/26.3.2012 και α.π.197266/30.3.2012) ΥΠΕΚΑ.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι καλούν τέλος την κυβέρνηση να πάψει να υιοθετεί και να επικυρώνει άκριτα και κατά συρροή τις καταστροφικές πολιτικές των προηγούμενων χρεωκοπημένων κυβερνήσεων – όπως αυτή της Υπουργικής Απόφασης ΥΠΕΚΑ του 2012 σχετικά με τις ανεμογεννήτριες στη Μάνη – και να προχωρήσει πάραυτα όσο και αμεσοδημοκρατικά στην κατάρτιση του πολυπόθητου εθνικού Σχεδίου Ενεργειακής Πολιτικής και Στρατηγικής, ώστε να καθοριστεί με ακρίβεια το «ποια», το «πόση» και «με ποιον τρόπο» αναφορικά με το «ενεργειακό ζήτημα», σε αρμονική συνάρτηση με τα δεδομένα και τις ιδιαιτερότητες του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος και έχοντας πάντα κατά νου ότι η παραγωγή ενέργειας ΑΠΕ έχει οικολογικό νόημα όταν η εγκατάσταση είναι «στο κοντινότερο δυνατόν στο σημείο χρήσης της».
Λάρισα, 6 Μάιου 2017
Το Πανελλαδικό Συμβούλιο των Οικολόγων Πράσινων