Τοπικά προϊόντα και εθνικά πάρκα

Άρθρο του Ρήγα Τσιακίρη στην Εφημερίδα των Συντακτών

Πολλοί Ηπειρώτες αμφιβάλλουν ήδη για το όφελος των εξορύξεων υδρογονανθράκων. Ομως, αφού η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα δεν μπορεί να γίνει άμεσα, τι κάνουμε σήμερα;

Ας δούμε τις συμβάσεις παραχώρησης: Πουθενά δεν αναφέρεται ότι ο «υπόγειος πλούτος» μας (εάν βρεθεί) θα πωλείται φτηνότερα στα τοπικά πρατήρια, ενώ μόνο 5% (επί των κερδών των εταιρειών!) ίσως φτάσει κάποτε στο ταμείο της Περιφέρειας.

Τι διακινδυνεύουμε; Σύμφωνα με έγκυρα οικονομικά στοιχεία για την Ηπειρο, το σωρευτικό κόστος από τις εξορύξεις σε βάθος 25ετίας υπολογίστηκε σε 52 εκατ. ευρώ – 81 εκατ. ευρώ, ενώ σε περίπτωση ατυχήματος 218 εκατ. ευρώ (αρκετά δισεκατομμύρια εάν έχουμε πολλαπλά ατυχήματα), με τον τουρισμό και την αλιεία να θίγονται περισσότερο.

Η Ηπειρος εξάγει προϊόντα αξίας 270,3 εκατ. ευρώ, αυξημένα κατά 39,8% σε σχέση με την προηγούμενη πενταετία της κρίσης. Ποιος νοήμων θα διακινδυνέψει τον ανερχόμενο κλάδο των τροφίμων που κρατάει την πρωτιά στις εξαγωγές (71% κατέχουν γαλακτοκομικά, εσπεριδοειδή, 42% η ιχθυοκαλλιέργεια), τοποθετώντας πετρελαιοειδή στη λωρίδα της Σαγιάδας;

Ποιος ρισκάρει «το εμιράτο του νερού» (όπως χαρακτηρίζει την Ηπειρο γνωστός υδρογεωλόγος του ΙΓΜΕ), όταν οι εξαγωγές νερού αφορούν το 40% του όγκου που εξάγει συνολικά η χώρα (140,2 εκατ. λίτρα); Και πώς θα διαφημιστεί η «Αμόλυντη» Ηπειρος στο ανερχόμενο τουριστικό ρεύμα, που έφερε 196,5 εκατομμύρια ταξιδιωτικές εισπράξεις μόνο το πρώτο 9μηνο του 2018, από 708.000 επισκέπτες;

Ολα αυτά με ουσιαστικά αναξιοποίητο το ισχυρότερο «χαρτί» της Ηπείρου, τα εθνικά πάρκα και τις προστατευόμενες περιοχές, αφού κάτοικοι και επιχειρηματίες δεν έχουν ακόμη επενδύσει στο ισχυρό τους «brand name».

Σήμερα, δίνεται επιτέλους και νομοθετικά το απαραίτητο εργαλείο για ανάληψη «δράσεων ανάδειξης και προώθησης τοπικών προϊόντων του πρωτογενούς τομέα» από τους Φορείς Διαχείρισης, βάζοντας την παραγωγική ανασυγκρότηση στη διαδικασία πιστοποίησης με γνώμονα την αειφορία.

Η άρνησή μας να διακινδυνεύσουμε δρομολογημένες επικερδείς δραστηριότητες συμπίπτει με ρεαλιστικές άμεσα εφαρμόσιμες λύσεις για την ταχεία ενεργειακή απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, με χρήση νέων, αποκεντρωμένων τεχνολογιών, στο πλαίσιο της αυτοδιαχείρισης. Αυτό ήδη συμβαίνει σε πρωτοπόρα μικρά ελληνικά νησιά και είναι εφικτό σε ορεινές περιοχές με τη χρήση οικονομικών εργαλείων της Ε.Ε. και οικονομικό όφελος σε δημότες οργανωμένους σε ενεργειακές κοινότητες χωρίς τη χρήση γιγάντιων, βιομηχανικής κλίμακας, εγκαταστάσεων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Το σύγχρονο αναπτυξιακό όραμα της Περιφέρειας Ηπείρου, όπως το περιγράφουν ειδικοί επιστήμονες, χρειάζεται να βασιστεί σε μια στρατηγική «Εξυπνης Εξειδίκευσης»:

1) Πρωτογενής τομέας – μεταποίηση – αγροδιατροφή – γαστρονομία
2) Βιομηχανία της εμπειρίας: Τουρισμός, Πολιτισμός & Δημιουργική Οικονομία
3) Ακαδημαϊκά ιδρύματα, ΤΠΕ και νεανική επιχειρηματικότητα και 4) Υγεία και Ευεξία.

Βλέπει λοιπόν κανείς να χωράνε εδώ πουθενά εξορύξεις υδρογονανθράκων;

*Ο Ρήγας Τσιακίρης είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής των Οικολόγων ΠΡΑΣΙΝΩΝ, επιστημονικός συνεργάτης του υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας