Ιδιωτικοποιήσεις: Οι επονομαζόμενες ιστορίες επιτυχίας, κατ’ ουσίαν ιστορίες καταστρατήγησης του κοινωνικού και δημοσίου συμφέροντος

Οι Οικολόγοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ χαιρετίζουμε την απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού

Με ιδιαίτερη ανακούφιση και χαρά οι Οικολόγοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ χαιρετίζουμε την απόφαση του Συμβουλίου της Επικράτειας που ουσιαστικά ακυρώνει μία δια παντός τα σχέδια της κυβέρνησης για την ιδιωτικοποίηση του σημαντικότερου ίσως δημόσιου αγαθού, του νερού, κατόπιν προσφυγών συνδικαλιστικών φορέων και πολιτών. Σε όλη την Ευρώπη όπου ιδιωτικοποιήθηκε η ύδρευση, αποτέλεσαν περιπτώσεις παταγώδους αποτυχίας, εξ ου και τα τελευταία χρόνια πάνω από 190 ιδιωτικές εταιρείες σε πλήθος ευρωπαϊκών χωρών πέρασαν εκ νέου στα χέρια του δημοσίου. Οι Οικολόγοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ επισημαίνουμε ότι η ευκολία με τη οποία η τρέχουσα αλλά και παλαιότερες κυβερνήσεις με συστηματικό τρόπο «ξεπουλούν» δημόσια περιουσία είναι καταδικαστέα.

Οι χωρίς μέτρο ιδιωτικοποιήσεις, σε εταιρείες εξαιρετικά κερδοφόρες για το ελληνικό δημόσιο καθιστούν τον πολίτη ακόμα πιο ευάλωτο, αυξάνουν τον πληθυσμό που ζει στα όρια της φτώχειας, δεν διευκολύνουν την υιοθέτηση περιβαλλοντικών μέτρων, καθώς εύλογα μια ιδιωτική εταιρεία στοχεύει στο βραχυπρόθεσμο κέρδος και στην εξυπηρέτηση των μετόχων, ενώ ειδικότερα για τα δημόσια αγαθά κατ’ ουσία μιλάμε για κατάφορα άδικη εκμετάλλευση και καταστρατήγηση των πόρων της φύσης, αυξάνοντας τις κοινωνικές ανισότητες, εγκαθιδρύοντας τιμολογιακές πολιτικές χωρίς μέτρο. Είναι περισσότερο από απτές οι αποδείξεις ότι ιδιωτικοποιήσεις σε πλήθος περιπτώσεων όχι μόνο δεν συνέβαλλαν στην ανάπτυξη, αλλά αντιθέτως δημιούργησαν ακόμα περισσότερη ύφεση.

Πλήθος τέτοιων παραδειγμάτων με τρανταχτή και επίκαιρη περίπτωση αυτή της ιδιωτικοποίησης της Δ.Ε.Η, η οποία τώρα περισσότερο από πότε σε καιρούς ενεργειακής κρίσης αποδεικνύεται περίτρανα πόσο λανθασμένη κίνηση ήταν καθιστώντας το ρεύμα από δημόσιο αγαθό είδος πολυτελείας, με την τιμή του να υπόκειται σε αστρονομικές διακυμάνσεις για τον Έλληνα πολίτη που καθίσταται έρμαιο σε χρηματιστηριακά παίγνια κερδοφορίας.

Άλλο παράδειγμα η παραχώρηση της περιοχής του αεροδρομίου του «Ελληνικού» όπου κατ’ ουσία δόθηκε έναντι «πινακίου φακής», καθώς έγινε με εξαιρετικά επαχθείς όρους για το δημόσιο συμφέρον. Άξιο αναφοράς είναι ότι ο επενδυτής δεν έχει ακόμα καταβάλλει ούτε ένα ευρώ από το εξευτελιστικό τίμημα απόκτησης της έκτασης, ενώ με τις τροπολογίες της παρούσας κυβέρνησης ο ίδιος ευνοήθηκε ακόμα περισσότερο, καθώς κατά την διανομή ιδιοκτησίας δεν αφαιρέθηκαν προηγουμένως οι κοινόχρηστοι / κοινωφελείς χώροι οι οποίοι ούτως ή άλλως θα περνούσαν στο ελληνικό δημόσιο και χωρίς διανομή. Ουσιαστικά δρομολογείται η δημιουργία μιας περίκλειστης πόλης πλουσίων, χωρίς ελεύθερη πρόσβαση απ’ το ευρύ κοινό και με περιορισμένη πρόσβαση στην παραλία, αφήνοντας ένα πολύ μικρό χώρο πρασίνου για το ευρύ κοινό, βαφτίζοντάς το κατ’ ευφημισμό έργο «πράσινης» ανάπτυξης.

Η περίπτωση επίσης της ιδιωτικοποίησης του Ο.Π.Α.Π, μιας καθόλα κερδοφόρας επιχείρησης, της οποίας τα έσοδα αν παρέμενε στα χέρια του δημοσίου θα μπορούσαν να διατεθούν για δράσεις κοινωνικής πολιτικής, όπως γίνεται σε άλλες χώρες που τέτοιες εταιρείες παραμένουν στα χέρια του δημοσίου και μάλιστα με πλαίσιο λειτουργίας που θα άφηνε εκτός «άγριες» τακτικές παραδοσιακού και ψηφιακού marketing που χρησιμοποιούν οι ιδιωτικές εταιρείες για να εκμεταλλεύονται ακόμα περισσότερο την ροπή κάποιων πολιτών μας στα τυχερά παιχνίδια.

Οι άτακτες, χωρίς μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, χωρίς κανόνες δικαίου και εξυπηρέτησης δημοσίου συμφέροντος ιδιωτικοποιήσεις, έχοντας ως μοναδικό στόχο την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων λόμπι, αποτελούν λανθασμένες και ξεπερασμένες πολιτικές για τις συγκυρίες που βιώσαμε και βιώνουμε όπως οικονομική κρίση, πανδημία, ενεργειακή κρίση, πληθωρισμός, γεωπολιτικές αναταράξεις, αλλά και καταστροφή του περιβάλλοντος με άμεσες και απτές συνέπειες στην καθημερινότητα όλων, οδηγώντας μας με μαθηματική ακρίβεια σε ένα μέλλον δυσοίωνο και αβέβαιο για εμάς και τα παιδιά μας.