Η μεσογειακή δασοπονία ως εθνική προτεραιότητα!
Η 21 Μαρτίου σηματοδοτεί την έναρξη της εαρινής ισημερίας και συμπίπτει με την ημέρα που ανακηρύχθηκε η Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας.
Σήμερα, αντιλαμβανόμαστε ακόμη περισσότερο πόσο σημαντικά είναι τα δάση, όχι μόνο γιατί λειτουργούν σαν αποθήκες διοξειδίου του άνθρακα και είναι πόροι για αμέτρητα προϊόντα και υπηρεσίες, αλλά διότι ρυθμίζουν το παγκόσμιο κλίμα. Όμως οι κίνδυνοι για τα δάση συνεχίζουν να είναι πολλοί, η έκτασή τους μειώνεται παγκοσμίως με αποψίλωση και αλλαγή χρήσης σε βοσκότοπους, καλλιέργειες, μεταλλεία και άλλα «αναπτυξιακά έργα», ενώ η κλιματική αλλαγή έρχεται να εντείνει τις καταστροφικές πυρκαγιές σε όλο τον κόσμο.
Το παγκόσμιο πράσινο κίνημα θέτει την προστασία των δασών σε πρώτη προτεραιότητα, έτσι και οι Οικολόγοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ θεωρούμε την προστασία τους αδιαπραγμάτευτη. Παρόλο που τα δάση αυξήθηκαν στη χώρα μας λόγω της εγκατάλειψης της υπαίθρου, τα σημαντικότερα από αυτά συνεχίζουν να απειλούνται, καίγονται και μετατρέπονται σε μειωμένης ποικιλότητας νεαρά δάση, ενώ παραδοσιακά δασολιβαδικά συστήματα εγκαταλείπονται και καταρρέουν.
Η νέα Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία δεν μπορεί να πετύχει τον στόχο της εάν δεν συμπεριλάβει την αποκατάσταση των δασών. Προκρίνονται οι μαζικές αναδασώσεις, όμως στην εύφλεκτη μεσογειακή λεκάνη χρειαζόμαστε δάση ανθεκτικά στην κλιματική κρίση και ένα σχέδιο αποκατάστασης των υποβαθμισμένων περιοχών, όπως οι άδεντροι και εντατικά καλλιεργούμενοι κάμποι και οι νησιωτικές περιοχές που απειλούνται με ερημοποίηση, καθώς και η αύξηση των χώρων πρασίνου στις μεγαλουπόλεις της χώρας όπου η δασική βλάστηση καταλαμβάνει ένα από τα μικρότερα ποσοστά στην Ευρώπη.
Καλούμε την πολιτική ηγεσία, αντί να σκαρφίζεται συνεχώς πως θα «αξιοποιήσουμε» τις δασικές εκτάσεις «για αναπτυξιακά έργα», να συμπεριλάβει την αποκατάσταση των αγροδασικών τοπίων της χώρας και τις παραγωγικές αναδασώσεις (με ήμερα και άγρια καρποφόρα δέντρα και θάμνους της ελληνικής χλωρίδας), στο επίκεντρο ενός Εθνικού Σχεδίου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης όπως περιγράφεται και στην 20ετή Εθνική Στρατηγική για τα Δάση που φαίνεται να εγκαταλείπει παρόλο που συμφωνήθηκε με σύμπλευση όλων των πολιτικών δυνάμεων!
Τα δάση δεν μπορεί πλέον να αποτελούν πεδίο μικροπολιτικής αντιπαράθεσης. Η δασική πολιτική χρειάζεται την συμμαχία όλων!