Για την φωτιά στο δάσος της Στροφυλιάς

Η πυρκαγιά που έπληξε την περιοχή του Κουνουπελίου, κομμάτι του προστατευόμενου και μοναδικού δάσους της Στροφυλιάς στην Ηλεία, επαναφέρει στο προσκήνιο την πρόταση των Οικολόγων Πράσινων για επέκταση της αντιπυρικής περιόδου, ιδιαίτερα σε περιοχές υψηλής επικινδυνότητας, όπως η Δυτική Ελλάδα.

Πρόταση που είχε διατυπωθεί σχεδόν ένα χρόνο πριν, ύστερα από τις μεγάλες χειμωνιάτικες πυρκαγιές σε Ηλεία, Δυτική Αχαΐα και Αρκαδία και τις μεγάλες καταστροφές που είχαν προκαλέσει. Με την χθεσινή πυρκαγιά αποδείχθηκε και πάλι ότι το να εξακολουθούμε να ορίζουμε ως αντιπυρική περίοδο κάποιους μήνες του χρόνου είναι χωρίς αντίκρισμα αφού πλέον οι πυρκαγιές δεν έχουν εποχή! Η ισχύς της αντιπυρικής περιόδου καθ` όλη την διάρκεια του χρόνου – ιδιαίτερα στις περιοχές που βρίσκονται στο «κόκκινο» – είναι επιτακτική!

Η συνεκπρόσωπος των Οικολόγων ΠΡΑΣΙΝΩΝ Χριστίνα Ευθυμιάτου τόνισε χαρακτηριστικά: “Η επιμήκυνση της αντιπυρικής περιόδου θα σήμαινε την παρουσία εναέριου μέσου πυρόσβεσης (ελικόπτερο Erickson) στην Ηλεία (αεροδρόμιο Ανδραβίδας) όλες τις ημέρες του χρόνου. Η πυρκαγιά στο δάσος της Στροφυλιάς θα μπορούσε να είχε αντιμετωπιστεί άμεσα και όχι ύστερα από 4 ώρες από το ξέσπασμά της μέσω… Θεσσαλονίκης! Αυτό σημαίνει πρόληψη, και στην πρόληψη εμείς οι Οικολόγοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ δίνουμε προτεραιότητα (μαζί με μια ακόμα σειρά αναγκαίων μέτρων που είχαμε καταγράψει και μετά την τραγωδία στο Μάτι). Αυτό επιβάλλει η κλιματική αλλαγή – έχει έρθει η ώρα να πάρουμε γενναίες αποφάσεις και όχι να λέμε κατόπιν εορτής τι έπρεπε να είχε γίνει.

Αξίζει επίσης να αναφερθούμε και στο γεγονός πως το συγκεκριμένο οικοσύστημα, αν και θεωρητικά βρίσκεται σε καθεστώς αυστηρής νομοθεσίας, παραμένει έρμαιο στα συμφέροντα καταπατητών, εργολάβων, λαθροκυνηγών και λαθροϋλοτόμων εδώ και πολλά χρόνια, χωρίς αποτελεσματική φύλαξη και ελέγχους, θέμα που πρέπει να αντιμετωπιστεί Τώρα“.

Για το Εθνικό Πάρκο Κοτυχίου – Στροφυλιάς

Η περιοχή αποτελεί επίσημα υγρότοπο διεθνούς σημασίας από το 1975, σύμφωνα με τη Σύμβαση Ramsar (1971), έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000, το 2009 χαρακτηρίστηκε εθνικό πάρκο και τμήμα της αποτελεί καταφύγιο άγριας ζωής. Λόγω της εξαιρετικής της σημασίας αποτελεί μία από τις 29 προστατευόμενες περιοχές της Ελλάδας για τις οποίες έχει συσταθεί φορέας διαχείρισης με τον νόμο 3044/2002.

Πρόκειται για μοναδικό οικοσύστημα υδάτων, δάσους και αμμόλοφων, μέσα στο οποίο ζουν και βρίσκουν καταφύγιο δεκάδες είδη πουλιών, ζώων και ερπετών. Ο κύριος όγκος των νερών δημιουργεί τις λιμνοθάλασσες Κοτύχι, Πρόκοπος και Άραξος (ή Πάπα), το έλος Λάμια, τις Αλυκές Λεχαινών και μικρότερες λίμνες, εποχικά γλυκά ή αλμυρά έλη και νερόλακκους σε ξέφωτα του δάσους. Το μέρος αποτελεί χώρο υψηλής βιοποικιλότητας και στάθμευσης, διαμονής και αναπαραγωγής δεκάδων ειδών πτηνών, πολλά από τα οποία είναι μεταναστευτικά.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες αναπτύχθηκε το μεγαλύτερο και ωραιότερο δάσος κουκουναριάς στην Ελλάδα και ένα από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης, το οποίο, εκτός της μοναδικής του ομορφιάς, αποτελεί οικότοπο προτεραιότητας, ιδιαίτερα προστατευόμενο και μάλιστα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Είναι καλή τύχη ότι το δάσος της κουκουναριάς δεν επλήγη από την χθεσινή πυρκαγιά, λόγω αντίθετης φοράς των ανέμων.