Επιστολή Οικολόγων ΠΡΑΣΙΝΩΝ για τα Άρθρα 72 και 80 που αφορούν τους δασωμένους αγρούς και τους οικισμούς του ΝΣ για τη ΔΙΑΦΘΟΡΑ

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ

Ανοιχτή κατεπείγουσα επιστολή

στους Βουλευτές, τα κόμματα και τους φορείς της Κοινωνίας των Πολιτών

Τα δέντρα και τα κτίρια δεν ψηφίζουν! Ποιοι θα προστατέψουν όμως τα δάση και τους παραδοσιακούς οικισμούς;

Με το νομοσχέδιο που συζητείται στη Βουλή «Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Καταπολέμησης της Διαφθοράς κτλ» περιορίζεται δραματικά η προστασία δασών και δίνονται κίνητρα σε καταπατητές, καταργείται το τεκμήριο κυριότητας του δημοσίου σε περιπτώσεις δασωμένων αγρών και θεσμοθετούνται απαράδεκτες περιβαλλοντικά και επιστημονικά  πολεοδομικές ρυθμίσεις στους  παραδοσιακούς οικισμούς ακόμη και σε πυρήνες Εθνικών Πάρκων.

Πόσο παράδοξο μπορεί να ακούγεται ότι ένα νόμος με το πηχυαίο τίτλο «Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Καταπολέμησης της Διαφθοράς και άλλες επείγουσες διατάξεις», θεσμοθετεί την εκχέρσωση των δασικών εκτάσεων με υπογραφή Δασάρχη και την αλόγιστη επέκταση των παραδοσιακών οικισμών με τη δικαιολογία της «πλάνης περί τα πράγματα», ακόμη και εντός προστατευόμενων περιοχών;

Που και πώς πρόλαβαν να «κρυφτούν» από τους πολίτες και τους εκπροσώπους τους τα επίμαχα άρθρα που αφορούν το δασικό και πολιτισμικό κεφάλαιο της χώρας; Και γιατί αλήθεια όσοι πρόλαβαν να τα εξετάσουν την εβδομάδα που πέρασε αναφέρουν ότι πρόκειται για εξόφθαλμες αντισυνταγματικές διατάξεις; Γιατί δεν υπάρχει αιτιολογική έκθεση και γιατί δεν συζητήθηκαν με δημόσια διαβούλευση; Είναι λοιπόν «καλή η συγκεκριμένη νομοθέτηση» που οδηγεί αναγκαστικά εκ νέου τους πολίτες σε προσφυγή στη δικαιοσύνη, για θέματα που έχουν ήδη κριθεί και τους δικαίωσαν;

Το άρθρο 80 (σε αντικατάσταση του άρθρου 67 του Ν. 998/79) διατείνεται ότι θα λύσει το χρονίζον θέμα των «δασωμένων αγρών», δηλαδή όσων εκτάσεων είχαν άλλη μορφή παλαιότερα και λόγω εγκατάλειψης δασώθηκαν με φυσικό τρόπο, αλλά δεν έχουν νόμιμους τίτλους. Εκεί εφαρμόζεται σήμερα το τεκμήριο κυριότητας του δημοσίου που έχει θεμελιωθεί στο μετα-επαναστατικό Ελληνικό Κράτος, όχι μόνο ως διάδοχο της οθωμανικής κυριαρχίας αλλά και αποφάσεων του ΣτΕ και επιτυχείς αγώνες των πολιτών σε προσπάθειες ανατροπής του 117, παρ. 3. Και αυτό είναι λογικό, διότι σε μια χώρα με τόσο εύφλεκτη βλάστηση, η άρση της υποχρεωτικής αναδάσωσης σε δασωμένους αγρούς που κάηκαν και η «διάθεσή τους για άλλο σκοπό» θα δικαίωνε κάθε είδους επίδοξους εμπρηστές και καταπατητές. Και όμως τώρα, σύμφωνα με την προτεινόμενη παρ.3 της διάταξη του άρθρου 80, «δασωμένοι αγροί» που αποτελούνται από «αραιά δάση», θα εξαιρούνται εντελώς από τη δασική νομοθεσία και θα μπορούν έτσι να εκχερσωθούν (και να χτιστούν), με απλή απόφαση Δασάρχη!

Μην κρυβόμαστε! Ελάχιστοι θα γυρίσουν σήμερα στο χωριό για να «ξε-λογγιάσουν» τα δάση «που οι παππούδες μας, οι γονείς μας, οι πρόγονοί μας καλλιεργούσαν, ως αγροτικά» σύμφωνα με τις πρόσφατες δηλώσεις του Υφ. Περιβάλλοντος στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή-άλλωστε αυτό ήδη προβλέπεται με βάση το άρθρο 67 όπως ισχύει σήμερα με αυστηρές προϋποθέσεις, βάσει αναγνωρισμένων τίτλων, ενώ χέρσα παραμένουν χιλιάδες στρέμματα χωραφιών σε παραγωγικούς κάμπους σε πολλές περιφέρειες.  Το πρόβλημα της γεωργίας δεν λύνεται «ξε-λογγιάζοντας» τα δάση, αντίθετα διαφαίνεται ξεκάθαρα ότι σκοπός είναι να «δουλέψει»  η οικοδομή και σε εκτός σχεδίου  δασικές περιοχές,  όταν μάλιστα το έννομο συμφέρον θα εδράζεται πλέον ακόμη και σε «ένορκες βεβαιώσεις, ή οποιοδήποτε άλλο στοιχείο από το οποίο να πιθανολογείται (sic) ο νομικός δεσμός του (αιτούντα) με το ακίνητο»!

Ακόμη χειρότερα με βάση την παρ. 1 του ίδιου άρθρου το ελληνικό δημόσιο θα απεμπολήσει το τεκμήριο κυριότητας από «περίπου 6,5 εκατομμύρια στρέμματα δασών» προκαλώντας τεράστια ζημία στο ελληνικό δημόσιο αφού, όπως αναφέρει ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων «θα έχουμε μεταφορά δημόσιων εκτάσεων σε ιδιώτες χωρίς να υπάρχει μια πλήρης τεκμηρίωση ότι έτσι εξυπηρετείται το εθνικό συμφέρον». Να σημειώσουμε εδώ ότι κανείς δεν είναι ενάντια στην επανα-καλλιέργεια ενός αγρού που δασώθηκε λόγω εγκατάλειψης, το αντίθετο μάλιστα, όπως άλλωστε προβλέπει το ΣΥΝΤΑΓΜΑ  στο άρθρο 24 αφού: «Απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δασών και των δασικών εκτάσεων, εκτός αν προέχει για την Εθνική Οικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη τους χρήση, που την επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον».

Γιατί λοιπόν δεν δημιουργείται ένα «Εθνικό Απόθεμα Δασωμένης Γης» που να παραχωρείται για γεωργική χρήση – δενδροκομική καλλιέργεια- σε όποιους πραγματικά ενδιαφέρονται για αγροτική και όχι οικιστική αξιοποίηση χωρίς εξαίρεση από την δασική νομοθεσία και χωρίς παραχώρηση κυριότητας; Μόνο έτσι άλλωστε διασφαλίζεται ότι ούτε το ελληνικό δημόσιο, ούτε το φυσικό περιβάλλον θα ζημιωθούν ανεπανόρθωτα αφού, εάν η αγροτική δραστηριότητα αποτύχει (π.χ. με κριτήριο την 20ετή παραχώρηση χρήσης), η πολύτιμη αυτή γη θα επανέρχεται στην πρότερη κατάσταση.

Δυστυχώς, παρόλο που σε όλον τον πλανήτη πλέον επιστήμονες, πολίτες και κυβερνήσεις μιλούν για μέτρα αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης με την ταχεία απορρόφηση του διοξειδίου του άνθρακα μέσω αυστηρότερης προστασία των φυσικών δασών αλλά και άμεση δάσωση ακόμη μεγαλύτερων εκτάσεων (π.χ. με φύτευση 3 δισεκατομμυρίων δέντρων στην ΕΕ ως στόχο της Πράσινης Συμφωνίας), η Ελληνική Κυβέρνηση αποφάσισε ξαφνικά να δώσει την δυνατότητα σε ιδιώτες να εκχερσώσουν και να χτίσουν σε δασικές εκτάσεις σε πάνω από το 5% της ελληνικής επικράτειας! Εκ των υστέρων βέβαια θα κληθούμε να πληρώσουμε εκατομμύρια για την προστασία τους από τις πυρκαγιές, αλλά και για την σύνδεσή τους με τα δίκτυα κοινής ωφελείας.

Στο ίδιο νομοσχέδιο όμως, με το άρθρο 72, αντιμετωπίζονται σοβαρά πολεοδομικά και περιβαλλοντικά  ζητήματα  με ρουσφετολογική νοοτροπία. Επισημαίνουμε τρία σημεία του νομοσχεδίου  που είναι αντίθετα με τον ορθό πολεοδομικό και περιβαλλοντικό σχεδιασμό και εξυπηρετούν συμφέροντα σε βάρος της ανεκτίμητης πολιτιστικής κληρονομιάς μας, της αισθητικής του τοπίου και του φυσικού περιβάλλοντος που αποτελούν μαζί την βάση και της τουριστικής μας «βιομηχανίας».

Καταρχήν θα επιτρέπεται η  οριοθέτηση των οικισμών πριν γίνουν τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια (ΤΠΣ) και ΕΠΣ, ενώ είναι πολεοδομικά ανορθόδοξο οι οριοθετήσεις–επεκτάσεις οικισμών να  προηγούνται του  υπερκείμενου  γενικού σχεδιασμού με σοβαρές πολεοδομικές και περιβαλλοντικές συνέπειες.

Επιπλέον για τους ήδη οριοθετημένους οικισμούς θα επιτρέπεται  η διεύρυνση των ορίων τους με νέα διοικητική πράξη οριοθέτησης «…για λόγους νομιμότητας κατά την αρχική οριοθέτηση του οικισμού, όπως για πλάνη περί τα πράγματα……», δηλαδή στις περιπτώσεις αυτές ακόμη και στους παραδοσιακούς οικισμούς, χωρίς σχεδιασμό, θα μεταβάλλονται τα όρια, ήτοι θα γίνονται επεκτάσεις χωρίς κανένα σχέδιο αλλά εξυπηρέτησης μικροσυμφερόντων.

Τέλος, θα επιτρέπεται και πριν την εκπόνηση των γενικών σχεδίων η έγκριση αποσπασματικών ανεξάρτητων πολεοδομικών μελετών, όπως «κατά μήκος οδικών αξόνων” (sic!), κάτι που είναι  πολεοδομικά και περιβαλλοντικά απαράδεκτο, χωρίς μάλιστα την συνταγματική υποχρέωση (άρθρο 24) εισφοράς σε γη που είναι απαραίτητη για τις κοινωνικές και λειτουργικές ανάγκες των οικισμών,  αφού  δυνητικά  μόνο «μπορεί να επιβληθεί» σύμφωνα με το νομοσχέδιο.

Καλούμε λοιπόν την κυβέρνηση να αποσύρει άμεσα τα άρθρα 72 και 80 και τους βουλευτές να εξετάσουν ενδελεχώς τα παραπάνω σημεία, τα οποία άλλωστε αναδείχθηκαν και από τοποθέτηση των καθ’ ύλην σχετικών συνδικαλιστικών, επιστημονικών και περιβαλλοντικών φορέων που πρόλαβαν να εξετάσουν τα σχετικά άρθρα τώρα, κάτω από το ασφυκτικό αυτό χρονικό περιθώριο, αλλά και έχουν εκτενώς ασχοληθεί με τα θέματα αυτά στο πρόσφατο παρελθόν.

Δημαράς Γιώργος – πρώην Υφυπουργός Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δρ. Τσιακίρης Ρήγας – Δασολόγος, πρώην επιστημονικός συνεργάτης του Υφ. ΥΠΕΝ

Η φωτογραφία είναι από εδώ: https://exploringgreece.tv/destinations/ta-dasi-tis-elladas-poy-moiazoyn-na-xepidisan-apo-selides-paramythioy/29854/