Απάντηση στην ανακοίνωση του Δήμου Τρικκαίων για τις εργασίες καθαρισμού στο παλιό εργοστάσιο ξυλείας Δερπανόπουλου
Μετά τη δημοσίευση απαντητικής επιστολής από το Δήμο Τρικκαίων αναφορικά με την απομάκρυνση στερεών αποβλήτων στην περιοχή «Νέα γειτονιά», θα θέλαμε να επισημάνουμε τα παρακάτω.
Άλλη γνώμη είχαμε σχηματίσει για τον Δήμαρχο Τρικκαίων και μας εκπλήσσει η «μικροπολιτική» προσέγγιση της απάντησής του στο δελτίο τύπου της «Οικολογικής Θεσσαλίας» σχετικά με τις εργασίες για τον καθαρισμό του παλιού εργοστασίου ξυλείας «Δερπανόπουλος» στην περιοχή Νέα Γειτονιά.
Συνιστούμε στον Κο Παπαστεργίου να μην ξύνεται στην γκλίτσα του τσομπάνη, διότι, έχοντας πέσει σε σωρεία ατοπημάτων, φαίνεται ότι θα χρειαστεί να απαντήσει και να λογοδοτήσει, εκτός των ζητημάτων που αφορούν την ουσία του θέματος, επίσης και για τη διαχείριση των χρημάτων των Τρικαλινών Δημοτών.
Το αν το ενδιαφέρον μας είναι ξαφνικό ή αποσπασματικό το ξέρουν πολύ καλά αυτοί που πρέπει και τον διαβεβαιώνουμε ότι είναι πάρα πολλοί στην περιοχή των Τρικάλων. Και δεν κατανοούμε, πραγματικά: γιατί ξαφνιάστηκε ο Κος Δήμαρχος; δεν τον έχουμε ενημερώσει εδώ και δυο ημέρες για το θέμα και μας έχει μάλιστα διαβεβαιώσει ότι θα σταματήσει τις εργασίες; μήπως το αμφισβητεί; Και να ήθελε δεν μπορεί αφού η συνομιλία μας ήταν γραπτή.
Ο Δήμαρχος οφείλει να επανορθώσει το ατόπημά του αμέσως, διότι, ούτως ή άλλως θα τον ανακαλέσουν στην τάξη οι αρμόδιες υπηρεσίες άμεσα.
Το ζήτημα, όμως, παραμένει και έχει πολλές διαστάσεις, είναι θέμα ηθικής τάξης και δεοντολογίας αλλά και πολιτικού πολιτισμού, παρόλα αυτά, όμως, ο Δήμαρχος νομίζει ότι θα το αντιμετωπίσει αποπροσανατολίζοντας και χρησιμοποιώντας άστοχους υπαινιγμούς.
Δεν μας λέει, όμως, κάτι και για το μάρμαρο, πλην του ότι απαρνείται την ευρωπαϊκή δημοκρατική αρχή της πρόληψης και υιοθετεί το αμερικάνικο μοντέλο της εκ των υστέρων αναγνώρισης ενδεχόμενης βλάβης.
Εμείς κάναμε προτάσεις στον Δήμαρχο, ώστε να επιλυθεί το ζήτημα, αντί, όμως, να τις ακούσει, προτίμησε, μάλλον μετά από προτροπές κακών συμβούλων, να ακολουθήσει πρακτικές του νοσηρού παρελθόντος. Κρίμα γιατί είχαμε τελείως διαφορετική άποψη για αυτόν.
Το θέμα είναι ιδιαίτερα σημαντικό και από ουσιαστικής και συμβολικής σκοπιάς, διότι πρέπει να αποδεχθούμε όλοι ότι πρέπει να μπει τέλος στις αυθαιρεσίες και τις παρανομίες. Τέλος στην μικροπολιτική, χωρίς παραπειστικές δικαιολογίες.
Δεν σκοπεύουμε να επανέλθουμε, τα υπόλοιπα θα διευθετηθούν μέσω της θεσμικής οδού.
Για την «Οικολογική Θεσσαλία»