O Μιχάλης Μπάκας στην ΕΦΣΥΝ: Υπάρχουν νόμιμες δίοδοι για τους πρόσφυγες;

Το άρθρο του Μιχάλη Μπάκα, Συντονιστή του Τομέα Μεταναστευτικής Πολιτικής και Ασύλου των Οικολόγων ΠΡΑΣΙΝΩΝ, φιλοξενήθηκε στην ΕΦΣΥΝ την οποία ευχαριστούμε θερμά.

Οι μέρες των Χριστουγέννων σημαδεύτηκαν από τα αλλεπάλληλα ναυάγια προσφυγών και μεταναστών στο Αιγαίο. Δυστυχώς μετρήσαμε περισσότερους από 30 νεκρούς, ενώ ακόμα υπάρχουν αγνοούμενοι σε ναυάγια, σε Πάρο, Φολέγανδρο και Αντικύθηρα.

Από το 2011 στα νησιά του Αιγαίου είχαμε δει και είχαμε βιώσει τη διαφορά με την αλλαγή των προσφυγικών διόδων, καθώς όσο εντείνονταν τα μέτρα με την ύψωση τειχών, στα σύνορα Τουρκίας – Ελλάδας στον Έβρο και στη συνέχεια Βουλγαρίας – Τουρκιάς, τόσο περισσότεροι πρόσφυγες και μετανάστες προσπαθούσαν να περάσουν στην Ελλάδα με βάρκες προς τα ελληνικά νησιά, στην προσπάθεια τους να φτάσουν στην Ευρώπη.

Τα γεγονότα στον Έβρο, τον Μάρτιο του 2020, έδωσαν στην Κυβέρνηση της ΝΔ τη χρυσή ευκαιρία να εκμεταλλευτεί επικοινωνιακά το ζήτημα, παρουσιάζοντας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό τη θεωρία ότι η χώρα μας δέχεται μια εισβολή, εισβολή που απέτρεψε «θριαμβευτικά». Η καλύτερη λύση για κάθε χώρα που έχει εσωτερικά προβλήματα (τα γνωστά χρόνια οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας, αλλά και η διαχείριση της πανδημίας) είναι να δημιουργήσει μια τεχνητή κρίση ενάντια σε έναν εξωτερικό εχθρό. Αυτό εφαρμόζει τακτικά ο Ερντογάν στην Τουρκία, προκαλώντας κρίσεις στο Αιγαίο για να ξεχάσουν οι πολίτες της χώρας του τα οικονομικά τους προβλήματα. Αλλά όταν το κάνει η κυβέρνησή μας είναι δύσκολο να το αναγνωρίσουμε, ιδιαίτερα όταν σύσσωμα τα ΜΜΕ σιγοντάρουν αυτή την κυβερνητική τακτική.

Έτσι «δικαιολογήθηκε» η κυβέρνηση να εφαρμόσει έκτακτα μέτρα αντιμετώπισης του ζητήματος των «εισβολέων» προσφύγων και μεταναστών.

Αν κάποιοι περάσουν, τους στέλνουμε πίσω με όποιον τρόπο μπορούμε. Εάν δεν τα καταφέρουμε, τους κρατάμε στα νησιά, τους κάνουμε το βίο αβίωτο, ώστε να περάσουμε  το μήνυμα της αποτροπής.

Η Ελληνική κυβέρνηση ανέλαβε με χαρά να παίξει το ρόλο του συνοριοφύλακα της ΕΕ, επεκτείνοντας το τείχος του Έβρου και προχωρώντας σε επαναπροώθησεις προσφύγων από τα νησιά και την ηπειρωτική Ελλάδα, όπως έχει καταγγελθεί σε δεκάδες περιπτώσεις από διεθνή και λίγα ελληνικά ΜΜΕ. Υπάρχουν μαρτυρίες ανθρώπων που πέρασαν 5 φορές στην Ελλάδα, επιστράφηκαν πίσω και ξαναδοκίμασαν. Οι μαρτυρίες τους εκθέτουν τη χώρα μας και σύντομα η Ελλάδα θα κληθεί να αντιμετωπίσει αυτές τις κατηγορίες σε διεθνή δικαστήρια.

Τα ναυάγια

Η “θωράκιση” της Ευρώπης για την αποτροπή των προσφυγικών ροών, κοστίζει σε ανθρώπινες ζωές και είναι εμφανές ότι η σκληρή αποτρεπτική πολιτική που εφαρμόζεται ωθεί όλο και περισσότερους απελπισμένους ανθρώπους σε όλο και πιο επικίνδυνα περάσματα προς το “ευρωπαϊκό όνειρο”, με κόστος ανθρώπινες ζωές, στον Έβρο, στο Αιγαίο, στην κεντρική Μεσόγειο και αλλού.

Η αντίδραση της κυβέρνησης για τα πρόσφατα ναυάγια ήταν να ρίξει το βάρος στην Τουρκία, στους διακινητές και σε τελική ανάλυση στους ανθρώπους που «επέλεξαν» να ακολουθήσουν αυτό τον επικίνδυνο τρόπο να περάσουν «παράτυπα» στην Ευρώπη.

Λες και είχαν επιλογή αυτοί οι άνθρωποι. Λες και μπορούσαν να διαλέξουν έναν ασφαλέστερο τρόπο και δεν το έκαναν. Υπάρχει νόμιμος τρόπος για έναν πρόσφυγα, για παράδειγμα  πολιτικό αντίπαλο του Ερντογάν, να έρθει από την Τουρκία;

Είναι σαν να κατηγορούμε έναν ποδηλάτη, που χάνει τη ζωή του ή τραυματίζεται στο κέντρο μιας πόλης, σε σύγκρουση του με ένα αυτοκίνητο. Να μας λένε ότι όλοι ξέρουν ότι είναι επικίνδυνο να οδηγείς με το ποδήλατο σε μια πόλη και άρα ο ποδηλάτης φταίει. Εάν ο ποδηλάτης δεν φορούσε και κράνος, μπορούμε να τον κατηγορήσουμε γιατί με τον τραυματισμό του επιβαρύνει το εθνικό σύστημα υγείας, ενώ εάν είχε και καθισματάκι με το παιδί του, θα μπορούσε να κατηγορηθεί από την εισαγγελία για έκθεση ανηλίκου σε κίνδυνο.

Κανείς δεν συζητάει γιατί δεν υπάρχουν ποδηλατοδρόμοι ασφαλείς για τους πολίτες ώστε να μην υπάρχει πιθανότητα ατυχημάτων. Ο νεκρός ποδηλάτης φταίει και εάν είχε και το παιδί του μαζί, δεν φταίμε εμείς που σκοτώθηκε, δεν του ζητήσαμε εμείς να κάνει παιδιά. Δικά μας είναι τα παιδιά του; «Εμείς την γκαστρώσαμε;» όπως είπε κάτοικος της Λέσβου την αλησμόνητη-μαύρη ημέρα για τον πολιτισμό μας, όπου εξαγριωμένοι πολίτες σταμάτησαν την άφιξη βάρκας με μητέρες και μωρά στο λιμανάκι της Θερμής τον Μάρτιο του 2020.

Όσο δεν υπάρχουν νόμιμοι τρόποι μετανάστευσης, τα ναυάγια θα επαναλαμβάνονται, καθώς οι αιτίες μετανάστευσης και προσφυγιάς δεν έχουν εξαλειφθεί. Η ΕΕ πρέπει επιτέλους να σταματήσει να κρύβεται πίσω από το δάχτυλο της ρίχνοντας το μπαλάκι στις χώρες στα εξωτερικά της σύνορα. Η Ελλάδα από την πλευρά της θα πρέπει να σταθείς το ύψος των περιστάσεων, πιέζοντας για ολικές  ευρωπαϊκές πολιτικές που στηρίζονται στην αλληλεγγύη και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Νόμιμοι και ασφαλείς δίοδοι για πρόσφυγες και μετανάστες για να μην έχουμε κι άλλα θανάσιμα «ατυχήματα», περιμένοντας την κατασκευή «ποδηλατοδρόμων».